10 vreselijke feiten over vrouwelijke genitale verminking

(Door: “FlinkFeed” – Vertaling: E.J. Bron)

In veel islamitische landen wordt vrouwelijke genitale verminking gepraktiseerd. Afhankelijk van de vorm wordt daarbij “alleen maar” de clitoris verwijderd of de schaamlippen worden tegelijk mee afgesneden en dichtgenaaid. In Duitsland doet deze officieel door de VN verboden mishandelingmethode in de context van de voortgezette immigratie steeds meer zijn intrede. Desondanks weet nauwelijks iemand hier in het land hoe het zit met de vaak als “vrouwelijke besnijdenis” gebagatelliseerde praktijk.

1. De oorsprongen liggen in Afrika

Vrouwelijke genitale verminking kan al sinds het Antieke Egypte bewezen worden. Men gaat er van uit dat deze barbaarse praktijk zich van hieruit over het Afrikaanse continent heeft verbreid. Zoals de oude Grieken al vermoedden, heeft de ingreep waarschijnlijk esthetische redenen en zou het uiterlijk van de vrouwelijke geslachtsdelen moeten veranderen.

2. Grote delen van de islam zijn voorstander van de verminking!

Ook al werd de “besnijdenis” niet in de islam uitgevonden, wordt ze daar desondanks vaak goedgekeurd. De meeste imams van de desbetreffende landen zijn het er over eens da the tom een in de islam toegestane praktijk gaat. Er is zelfs een Hadith overgeleverd, waarin Mohammed een besnijdster instructie geeft hoe ze haar werk moet doen.

De islamgeleerden discussiëren e rover en laten het aan de persoonlijke mening over of de “besnijdenis” sunna (voorgeschreven), makruma (vrijwillig) of makruh (ongeoorloofd) is. Fundamenteel haram (verboden) wordt de verminking echter nooit genoemd.

3. De kerk wijst de vrouwelijke genitale verminking af!

Omdat de vrouwelijke genitale verminking een voorchristelijke en voorislamitische praktijk is, is ze ok bij christelijke bevolkingen te vinden.

De kerk in de desbetreffend elanden voert echter een constante strijd tegen de wrede traditie. De Koptische kerk bijvoorbeeld heeft verkondigd dat vrouwelijke “besnijdenis” onchristelijk is. Daarna verdween ze bijna volledig bij de Egyptische christenen.

4. In veel landen zijn bijna alle vrouwen besneden!

De ergst getroffen landen zijn Somalië (98%), Guinea (97%), Djibouti (93%), Sierra Leone (90%), Mali (89%) en Soedan (88%). Maar ook in Jemen (19%) en in Irak (8%) zijn veel vrouwen verminkt.

5. De slachtoffers zijn meestal kinderen en jongeren!

In de helft van de desbetreffende landen worden meisjes in de eerste vijf levensjaren verminkt. In Jemen wordt de procedure zelfs bij baby´s binnen de eerste twee weken uitgevoerd.

6. Vrouwelijke genitale verminking is levensgevaarlijk!

Alleen al de ingreep, meestal uitgevoerd onder miserabele hygiënische omstandigheden, bezit een groot risico op infecties. Afhankelijk van het type “besnijdenis” zijn de gevolgen voor de gezondheid op de lange termijn heel erg:

Moeilijkheden bij het plassen, infecties en abnormale pijnen tijdens de menstruatie, pijn tijdens of niet in staat zijn tot geslachtsverkeer tot aan complicaties bij de geboorte en de dood.

Juist bij het ergste type moet de huid voor iedere geboorte opnieuw opengesneden worden – alleen maar om daarna weer dichtgenaaid te worden. Dat verhoogt het risico op vergroeiingen en infecties enorm.

7. De ingreep is gevaarlijk voor kinderen bij de geboorte!

De waarschijnlijkheid dat een kind bij de geboorte sterft, is door een verminking van de moeder sterk verhoogd. Daarom zijn er zo veel zwangere vrouwen die met opzet minder eten om de baby klein te houden.

8. Meestal zijn moeders en andere vrouwen de daders!

Ook al zijn het vooral mannen die genitale verminking eisen, het zijn meestal vrouwen die de praktijk goedkeuren, afdwingen en uitvoeren.

De “besnijdenis” is een ritueel dat normaal gesproken onder uitsluiting van mannen plaatsvindt en door vrouwen als bijzondere dag wordt gevierd. Het leed van het van pijn krimpende meisje krijgt daarbij weinig tot geen aandacht. Of er verdoving wordt gebruikt, hangt af van de regio.

9. Er zijn nooit medische redenen!

Voor mannelijke “besnijdenis” kan er sprake zijn van medische indicaties, bijvoorbeeld een vernauwing van de voorhuis. Bij vrouwen is dat niet het geval. Nooit.

Onder voorstanders van vrouwelijke genitale verminking handhaven zich desondanks hardnekkig pseudomedische ideeën. Zo zou de clitoris de echtgenoot tijdens het geslachtsverkeer of het kind bij de geboorte kunnen doden. Gewoon door aanraking.

10. De daadwerkelijke redenen zijn angstaanjagend

De argumenten reiken van een gewenste “esthetiek” via de beteugeling van de vrouwelijke seksualiteit tot aan zogenaamd betere hygiëne. Een vrouw zou zonder “besnijdenis” onaangenaam ruiken, zegt men dan.

In plaats van naar schoon helder water grijpt men dan liever naar het scheermesje. Deels bestaat ook het idee dat de clitoris zo groot als een penis zou worden wanneer deze niet afgesneden zou worden.

Ongelooflijk, maar waar: ten zuiden van de Sahara geldt “droog geslachtsverkeer” als bijzonder begerenswaardig. Daarvoor moeten de vrouwen niet alleen kruisen bij zichzelf inbrengen die de vochtvorming afremmen.

Door de genitale verminking en het daarmee gepaard gaande gevoelverlies moet verhinderd worden dat de vagina überhaupt vochtig wordt. De gevolgen van deze praktijk zijn pijnlijke seks en interne verwondingen.

Het meest gebruikte argument voor de handhaving van vrouwelijke genitale verminking is echter gewoon: “Dat werd bij mij gedaan, dus moet dat ook bij mijn dochter gedaan worden.”

Bron:
flinkfeed.com

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)