Met de Oekraïne de afgrond in: Brussel en Berlijn beslissen tegen burgerbelangen

(Door: Gert Ewen Ungar – Vertaling: E.J. Bron)

Met twee beslissingen maken zowel Brussel als Berlijn duidelijk dat zij zich niets aantrekken van de protesten van de boeren. Voor de Oekraïne worden alle regels ontzenuwd. Het doel blijft de overwinning op Rusland. Daarvoor worden alle beloftes van groei en welvaart gebroken.

Het is al een uitgemaakte brutaliteit wat zowel Berlijn als Brussel zich in deze dagen veroorloven. De protesten tegen een compleet mislukte economische politiek brengen noch de Europese Commissie noch de Duitse regering van hun ingeslagen koers af.

De Europese Commissie wil het akkoord over de import van agrarische producten zonder invoerrechten uit de Oekraïne met een jaar verlengen, de Duitse regering heeft de begroting voor 2024 aangenomen en de subsidies voor agrarische diesel geschrapt. Beide maatregelen zijn tegen de landbouw gericht. Van hem wordt het concurrentievermogen afgepakt. De Oekraïne profiteert, echter ook niet in een omvang dat daar nu de welvaart haar intrede zou houden.

Ook door het bereikte akkoord op de speciale topontmoeting van de EU om de Oekraïne nog eens € 50 miljard aan financiële hulp toe te zeggen, ontstaat er in de Oekraïne geen groei. Het land wordt slechts kunstmatig in leven gehouden. Duitse media verkopen de pyrrusoverwinning, die op het koppige Hongarije werd behaald, als groot succes van de diplomatie. Uiteindelijk werd daarmee echter alleen maar gegarandeerd dat de oorlog verdergaat. De EU zet in op een verschrikking zonder einde.

€ 17 miljard van de € 50 miljard hoeven overigens niet terugbetaald te worden – in goed Nederlands: er worden € 17 miljard aan de Oekraïne geschonken. Dat geld heeft men immers. De resterende € 33 miljard moet de Oekraïne weliswaar terugbetalen, maar ook hier zijn de condities bijzonder gunstig. Vanaf april 2033 moet de Oekraïne ermee beginnen de kredieten af te betalen, daarvoor heeft het land dan 35 jaar de tijd. Omdat de EU en geen van haar lidstaten deze € 50 miljard gewoon in de kluis heeft liggen, moet ze daarvoor schulden maken – echter tegen veel ongunstiger voorwaarden dan zij aanbiedt aan de Oekraïne.

Met deze betalingen is het voor de Oekraïne mogelijk om zijn status van staat in stand te houden. Ze kan salarissen en pensioenen betalen. Meer niet. Groei kan men daarmee niet produceren.

Terwijl men binnen geld aan de Oekraïne verdeelt, demonstreren buiten boeren tegen de EU en de Europese Commissie. De reden voor de omvangrijke protesten houdt eveneens verband met de Oekraïne. Door de opheffing van invoerbeperkingen overspoelt de Oekraïne de EU-markt met zijn agrarische producten en drukt de prijzen.

Om in dit economische milieu een subsidie af te schaffen, zoals de Duitse regering deze heeft doorgedrukt en zo de Duitse boeren met nog een concurrentienadeel opzadelen, is niet alleen cynisch, maar gewoon economisch schadelijk. Het laat zien: het welzijn van de Duitse boeren interesseert de Duitse regering niet, de Duitse economie als geheel laat haar eveneens koud. Ze vindt de oorlog in de Oekraïne belangrijker, want daar is wel geld voor. Er is sprake van € 8 miljard waarmee de Duitse regering de Oekraïne militair wil ondersteunen. Het geld wordt in de meest ware zin van het woord in de wind geschoten.

Hetzelfde spel in Brussel: de boeren hebben voor het gebouw van de Europese Commissie als uitdrukking van hun protest mest en vuilnis uitgeladen. Dat maakt geen indruk op de Europese Commissie, zij gaat, net als de Duitse regering, verder op de ingeslagen koers. En deze koers luidt: alles voor de overwinning op Rusland! Terwijl er in Duitsland fors bezuinigd wordt op alles waarop bezuinigd kan worden, is er wel geld voor de ondersteuning van de Oekraïne. Ook de EU bezuinigt krachtig. De Europese Unie heeft het rode potlood gebruikt bij de klimaatbescherming en de gezondheidszorg. Ook de EU wil met de verhoging van het “vredesfaciliteit” genoemde fonds de Oekraïne militair blijven ondersteunen.

Zowel de Duitse regering als de Europese Unie voelen zich meer verplicht tot de Oekraïne dan tot het welzijn van de eigen burgers. Op het eerste gezicht in ieder geval. Want ook de Oekraïne-politiek dient niet het welzijn van de Oekraïners, creëert daar geen bloeiende landschappen. Al die stabilisatiemaatregelen, die voor de Oekraïne de handhaving van de staatsstructuren mogelijk moeten maken, worden begeleid door maatregelen die de oorlog verlengen. Er moeten wapens en munitie geleverd worden, ook als het niet duidelijk is hoe men de gedane beloftes moet inlossen. Aan de wens om een militaire overwinning op Rusland te behalen, wordt alles ondergeschikt gemaakt – ook de realiteit. De interesse in het welzijn van de economie in alle sectoren, de gedane beloftes van groei en welvaart voor iedereen – dat alles bestaat niet meer. De ondersteuning van de Oekraïne is geen hulp, want zij verlengt de oorlog en verdiept de crisis. Met al het geld dat Berlijn en Brussel de Oekraïne in het vooruitzicht stellen, worden geen problemen opgelost.

Onderhandelingen met Rusland? Waar zou dat wel niet toe leiden? Het intrekken van sancties om de door hen veroorzaakte economische crisis in Duitsland te verminderen? In geen geval! Nog nooit was een Duitse regering zo ver van haar volk en diens behoeften verwijderd als deze. Ook Brussel, nog nooit als echt dichtbij de burgers staand waargenomen, heeft de belangen van de burgers van de EU ondertussen compleet de rug toegekeerd.

Ook al wordt er gedaan alsof het doel van al deze suïcidale ondernemingen de Oekraïne zou zijn: het tegendeel is het geval. Het doel is de overwinning op Rusland, die de Oekraïne moet behalen. Daarvoor moet het land zijn toekomst opofferen. De status van staat van de Oekraïne wordt als tegenprestatie zo´n beetje in stand gehouden.

Grote vooruitzichten op succes heeft de oorlogszuchtige ijver van de Europese elites echter niet. De Duitse economie kromp vorig jaar en zal dat waarschijnlijk dit jaar ook doen. De economie van de EU ontsnapte nog net aan een recessie. Daarentegen groeide de Russische economie vorig jaar met 4% en het Internationaal Monetair Fonds (IMF) heeft zijn prognose voor dit jaar zojuist duidelijk naar boven bijgesteld.

Het zou al lang tijd zijn om terug te keren naar gezond verstand en een politiek van schadebeperking. Maar in plaats daarvan zet men in Brussel en Berlijn in op de verlenging van het lijden. Dit moeten de mensen in de EU en in de Oekraïne bezuren.

Bron:
rt.de
Door: Gert Ewen Ungar

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)