Oh, wat is het fijn om Step Vaessen te zijn!

(Door: Martien Pennings)

Hij bestaat echt, de Linkse Kerk en hij staat vanaf 21 juni 2012 in Haarlem. Omdat de linkse kerkgangers in de media nooit aan het woord komen, wordt elk jaar door de provincie Noord-Holland de Arondéus-lezing gehouden. Het officiële doel , zo zeggen de provinciale boven ons gestelden, is  “een debat uit te lokken over actuele maatschappelijke thema’s”. Maar de onderliggende bedoeling is natuurlijk dat er eindelijk eens iets doordringt  van het  alom geboycotte linkse gedachtegoed in de mainstream-media. Vroeger werd de lezing in het provinciehuis gehouden, maar tegenwoordig dus in de Sint Bavo in Haarlem.

Het thema is nu voor het tweede jaar: “Wilders is een slecht mens.”  Dat mag men inderdaad op zich al een verzetsdaad noemen in de geest van Willem Arondéus, want wie durft er tegenwoordig Wilders aan te vallen en de islam te verdedigen? Dan moet je over ware doodsverachting beschikken. De journaliste Step Vaessen  beschikt over dat soort moed. En het bewijst dat de jaarlijkse gebeurtenis, nu voortaan in de Sint Bavo, nodig blijft. Ook Thomas von der Dunk, de moedige intellectueel die voor de Volkskrant schrijft, maakte “Wilders-is-het-grootste-gevaar-dat-de-wereld- bedreigt” in zijn Arondéus-lezing van vorig jaar tot thema. Vervolging en uitsluiting waren zijn deel.

RTV-Noord-Holland heeft het hele gebeuren op film vastgelegd. De vorige heldhaftige bestrijder van Wilders, Thomas von der Dunk, komt in het begin van de film goed in beeld, ook voor het publiek in de Sint Bavo. Hij staat terecht helemaal vooraan in de kerk  in het gezelschap van zijn opvolgster, Step Vaessen. Ikke persoonlijk heb overigens nogal wat aandacht besteed aan die Arondéus-lezing van Thomas von der Dunk uit 2011: vier keer om precies te zijn: een, twee, drie, vier.

Tijdens de lezing van Vaessen wordt het publiek herhaaldelijk in beeld gebracht. Na bezichtiging zult u het met me eens zijn: hier is het puikje van de Haarlemse kleinburgerij in beeld.  Nette mensen die het positieve willen. Net als Step Vaessen zelf.  De inleider valt enigszins  uit de toon te midden van de modieuze brillen:  een lange veehandelaar die Johan Remkes heet en zijn hakkelend voorgelezen speech met louter cliché´s weet te vullen. Er is trouwens een inleider op de inleider, want een rechtgeaarde  linkse zelfmanifestant is dol op het podium. Het bonhommeke dat de inleiding-op-de-inleiding en de uitleiding in de Sint Bavo verzorgde blijkt Eelco Koolhaas te zijn, de uitvinder en uitbater van “Het Beleidstheater”: in te huren tegen een ongetwijfeld zacht prijsje als dagvoorzitter. Het is jammer dat de film op RTV-Noord-Holland geen tijdsaanduiding laat meelopen, want dan zou ik u kunnen vertellen op welk moment u kunt zien hoe volksopvoeder Eelco het na-gesprek dermate opvallend in pedagogisch verantwoorde banen probeert te leiden, dat zelfs het van nature tot collaboratie geneigde ambtenarenpubliek het gemanipuleer te gortig wordt en er heus protest klinkt.

De speech van Vaessen heeft tot thema het onafhankelijke individuele geweten, het persoonlijke morele kompas, dat je toch een klein beetje tot een held maakt als Willem Arondéus en je in elk geval behoedt voor de keuze van het kuddedier:  wezenloos achter de leider aanlopen. Men begrijpt: de leider is in dit geval blond en het dappere “gegen-den-Strom”-element is een keuze vóór de islam.

Step Vaessen heeft dan ook gekozen om te werken voor een medium dat gerund wordt vanuit een wereld waarin gewetensdwang een onbekend verschijnsel is en Vrijheid & Rede al 14 eeuwen met een hoofdletter worden geschreven: het Arabisch schiereiland. Want dat betekent “al-Jazeera”, een  islamitisch tv-station dat gevestigd is in Katar en geheel gefinancierd wordt met geld dat oliesjeiks bij elkaar schrapen van de fooi die het Westen voor die olie betaalt. Al-Jazeera is een zender vol  nette dames en heren die beschaafd praten, en die alleen maar als einddoel hebben de wereldwijde overwinning van de islam, het kalifaat, en de vestiging van de sharia. En wat kan daar nou slecht aan zijn?  Nou ja, af en toe is er een akkefietje óók in Indonesië met niet alleen christenen, maar zelfs met ietsje afwijkende moslims als slachtoffers.

Maar dat ziet Vaessen niet zo ernstig in. We zijn, zegt  ze, gehersenspoeld om een hekel te hebben aan moslims. En er wordt opgeroepen tot geweld met politieke doeleinden door goedgebekte leiders. Ze vraagt zich af in hoeverre die leiders zelf in hun praatjes geloven. Inderdaad, voor mensen als Step Vaessen die aangaande geschiedenis en actualiteit van de islam werkelijk geïnformeerd zijn, moet het een gruwel zijn om al die verzinsels van bijvoorbeeld een Wilders over de gewelddadigheid en het anti-humane karakter van de islam aan te horen.  Ze ziet, zo geeft ze toe,  natuurlijk ook wel die minderheid van moslims die extreem is, maar dat heb je toch overal?  En je moet het Vaessen nageven: want wanneer heeft ooit een extremistische minderheid  de macht kunnen grijpen?  Nooit toch? En waar zijn in die 14 eeuwen islam ooit extremisten en jihadisten aan de macht geweest? Doe niet zo gek, jôh! Dus die leider van de moslim-extremisten in Indonesië vindt ze een clown met opvallende overeenkomsten met Geert Wilders. “Wat zijn de werkelijke motieven van deze Wilders?”, vraagt Vaessen. Ik zou haar wel kunnen antwoorden: gewoon zijn kwaadaardige en  racistische inborst botvieren.

Ik vermoed dat Vaessen  in haar speech op een bepaald moment onbewust haar diepste impuls prijs geeft. Ze was vroeger punk, vertelt ze en uit op “een beetje vernielen”.  Ik denk dat ze altijd dat ruwe bolstertje met die blanke pit gebleven is en nu ook –  geheel terecht! – in die wereldwijde opstandigheid van de moslims een wat kwajongensachtig, maar oprecht  protest ziet tegen al die onrechtvaardigheid die het Westen alsmaar blijft begaan.

Persoonlijk, zo zegt  Vaessen, geef ze zo min mogelijk ruimte aan het verspreiden van haat. We moeten, zo meent ze,  de werkelijkheid in het juiste perspectief zien en een kleine groep schreeuwers niet meer aandacht  geven dan de zwijgende meerderheid. Vaessen vindt dat de journalisten in Nederland dezelfde verantwoordelijkheid hebben. Maar wat ziet ze? Ook in Nederland krijgen de schreeuwers automatisch alle aandacht. Journalisten, zegt ze, zijn  opgeleid om informatie te filteren en om die op een afgewogen en verantwoorde manier te brengen.

Je zou kunnen zeggen dat Vaessen een van de zeer weinigen is, die de prioriteiten van de journalist op een moreel juiste wijze stelt: volksopvoeding moet op de eerste plaats staan. Maar waar vind je dat? Niet bij de NOS, de New York Times, de Guardian, de BBC, de Volkskrant , Trouw of de NRC. Al die media stellen de harde informatie voorop zonder aan het zieleheil van de nieuwsconsument te denken.

Het geweten, zegt Vaessen, dat is het vuur in je ziel, je innerlijke stem, een kompas dat je de juiste richting opstuurt. En dat was dus blijkbaar in de armen van al-Jazeera en contra het Grote Kwaad van deze tijd: Geert Wilders. En ze besluit met woorden die zwanger gaan van diepe betekenis voor het positief ingestelde linkse individu dat het goede gevoel in het eigen hoofd tenslotte boven alles nastreeft. De wijzers op jouw kompas, zegt Vaessen,  kunnen vreselijk indruisen tegen die van een ander.  Een prachtig beeld overigens: indruisende kompasnaalden. En dat kan leiden tot harde discussies, tot conflicten met mensen om je heen,  met groepen om je heen , ja zelfs met hele samenlevingen  . . . . . . maar aan het eind van de strijd heeft jóúw kompas jóú de juiste richting opgestuurd en geloof me, zegt Vaessen . . . . .

. . . . . “ dat maakt je een gelukkiger mens” . . . . .

En dan gaat ze naast vader en moeder zitten en dan komen de tranen bij moeder en dochter.

En op zo’n moment is het extra fijn om moreel beter dan Wilders te zijn en ook nog beter geïnformeerd!

Door:

Martien Pennings

(voor www.ejbron.wordpress.com)