Secundaire sancties: EU zoekt blijkbaar ook de confrontatie met India

(Vertaling: E.J. Bron)

India koopt grote hoeveelheden Russische ruwe olie, raffineert dit deels tot brandstoffen en verkoopt deze dan met een goede winst als benzine en diesel door – o.a. zelfs aan de EU. Waarom ook niet? Dat zorgt hier echter voor een hogere inflatie en beschadigt de concurrentiepositie van de EU. De Europese Commissie wil echter graag de strijd aanbinden met dit normale gedrag van de “vrije markt”, alleen hoe is nog onduidelijk.

De sancties tegen Rusland functioneren niet zoals gehoopt. Dat geven inmiddels zelfs de groten van de EU toe, ook is het tandenknarsend en indirect. Want de EU-sancties worden ondermijnd, een groot deel van de landen van de wereld doet er niet aan mee en zoekt naar mogelijkheden ze te omzeilen. De bekentenis van de EU wel degelijk begrepen te hebben dat haar sancties hun schadelijke effect vooral binnen de EU in plaats van in Rusland ontplooien, is het feit dat de ze derde landen dreigt met secundaire sancties. De Europese Commissie is van plan om landen en ondernemingen in derde landen, die zich niet aan de anti-Russische verboden van de EU houden, eveneens te sanctioneren. Tot nu toe ging men er ook in de EU nog van uit dat zulke secundaire sancties in strijd zijn met het volkerenrecht.

Concreet dreigt de Hoge vertegenwoordiger van de Unie voor Buitenlandse Zaken en Veiligheidsbeleid, Josep Borrel (foto), nu India. India koopt grote hoeveelheden ruwe olie uit Rusland, verwerkt deze en verkoopt de geraffineerde producten bijvoorbeeld als begeerde brandstoffen diesel en benzine zelfs aan de lidstaten van de EU. De Europese Commissie ziet haar rijk daar dubbel door benadeeld. Enerzijds wordt haar sanctieregime tegen Rusland omzeild.

Want zoals actuele data laten zien, stijgt de Russische olie-export nog steeds in plaats van in te storten. Deze bereikte in april 2023 de hoogste stand sinds 2020. Tegelijkertijd laten data uit april zien dat het door de EU opgelegde olieprijsplafond niet functioneert. Russische olie van het merk Ural werd gemiddeld duidelijk boven het autoritair gedicteerde prijsplafond van $ 60,- per barrel verkocht. Schuld aan de prijsstijging was o.a. de aangekondigde productieverlaging van de OPEC-landen. De OPEC ziet in dit prijsplafond een schending tegen de regels van de wereldhandel. De lidstaten van de OPEC verzetten zich tegen elk extern prijsdictaat, omdat dit in geval van twijfel ook henzelf zou kunnen treffen.

Met de stijgende Indiase importen van ruwe olie uit Rusland en diens verwerking wordt zodoende het plan van de Europese Commissie doorkruist om de inkomsten van Rusland uit de olie-business drastisch te verlagen. De EU gaat er van uit dat Rusland op buitenlandse deviezen is aangewezen om de oorlog in de Oekraïne te kunnen voeren. Als het zou lukken deze inkomsten te verminderen, dan zou dat effecten hebben op het verloop van het conflict, gelooft men in Brussel. De juistheid van deze aanname is twijfelachtig. Want Rusland betrekt zijn wapens niet uit het buitenland, maar produceert ze zelf. De kosten daarvoor worden niet met opbrengsten van buitenlandse deviezen (bijvoorbeeld uit ruwe olie), maar in roebels betaald. De Russische Centrale Bank kan echter (desnoods) zoveel roebels genereren als ze wil.

Maar de EU voelt zich nog op een ander gebied benadeeld, want door India als tussenhandelaar stijgen de EU-importen tegenover de rechtstreeks koop uit Rusland. Zodoende wordt en passant ook de inflatie verder opgedreven, de EU verliest zo behalve de kostenstijging ook aan concurrentievermogen.

Borrell zei tegen de “Financial Times” daarom onlangs met het oog op leveringen uit India:

“Omdat er producten uit India komen en deze met Russische olie geproduceerd worden, vormt dat zeker een omzeiling van de sancties, en de lidstaten moeten maatregelen nemen.”

Verder zei hij nog:

“Dat India Russische olie koopt, is normaal. En wanneer India dankzij onze olieprijsbeperkingen deze olie veel goedkoper kan kopen, dan is dat des te beter, hoe minder geld Rusland krijgt. Maar als India dat gebruikt om een handelscentrum te worden, waarin Russische olie geraffineerd en bijproducten aan ons verkocht worden… dan moeten wij handelen.”

Onduidelijk is echter hoe de Europese Commissie nu wil handelen. Mocht ze daadwerkelijk van plan zijn de kopers van olieproducten uit India binnen de EU te bestraffen, zoals Borrell aanduidde, dan zou dat de prijzen en ook de inflatie in de EU verder verhogen. Mocht ze India met sancties willen dreigen en India daarop met een vermindering van de export reageren, dan zou het tot een Europees en ook wereldwijd tekort aan aanvoer komen en uiteindelijk eveneens tot een verdere prijsstijging. In dit geval ook globaal.

In feite zijn de handen van de Europese Commissie gebonden. Een verdere beschadiging van de wereldeconomie door de uitbreiding van het EU-sanctieregime zal veel verzet veroorzaken. Nu al staat het Westen onder druk. De VN-mensenrechtenraad heeft begin april de eenzijdige sancties van het Westen duidelijk als in strijd met het volkerenrecht en als overtreding tegen de mensenrechten veroordeeld. In feite heeft de EU zichzelf door haar sanctieregime wereldwijs geïsoleerd.

Bron:
rt.de

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)