Spanjes escalerende strijd om de moskeeën

(Door: Soeren Kern)

“De regels van de stad en van het land zijn bindend voor iedereen en Mollet del Vallès is onverzettelijk tegenover iedere vorm van radicalisme of chantage.” – Josep Monràs, burgemeester van Mollet del Vallès, Spanje.  

De politie in Spanje heeft met geweld islamitische activisten uit een illegale moskee verwijderd in een kleine plaats in Catalonië, een autonome regio in het noordoosten van Spanje, die de grootste islamitische bevolking van het land herbergt.

De gedwongen ontruiming maakt – in ieder geval voorlopig – een einde aan het al een jaar durende conflict, waarin de islamitische immigranten in de Catalaanse stad Mollet del Vallès openlijk en agressief van de plaatselijke ambtenaren eisten om in het kader van de vastgestelde richtlijnen over stadsplanning geschikte standplaatsen voor moskeeën te bemiddelen en aan te bieden.

Het dispuut over de ongeautoriseerde moskee is het nieuwste incident in een toenemend aantal moskeegerelateerde conflicten, die voortkomen uit het streven van gemeenten en steden in heel Spanje om overvolle moskeeën uit verstopte binnensteden te verplaatsen naar onbewoonde industriegebieden.

De Catalaanse politie maakte op 2 oktober vroeg in de ochtend een einde aan het conflict met een razzia op het terrein, dat illegaal door tot 50 moslims uit Noord-Afrika werd bezet. Deze waren woedend over het verbod van de gemeenteraad om de winkelruimtes daar als moskee te gebruiken.

De confrontatie begon in juli 2012, toen de islamitische Al-Huda-gemeenschap de gemeenteraad meedeelde dat haar bestaande moskee in de San-Ramonstraat in de binnenstad van Mollet del Vallès te klein was geworden voor het snel toenemend aantal moslims, die bijeenkomen voor het wekelijkse vrijdagsgebed.

Al-Huda – een van de twee islamitische gemeenschappen van deze stad met 50.000 inwoners  in de buurt van Barcelona – deelde de plaatselijke autoriteiten verder mee, dat haar groep geïnteresseerd was in de aankoop van een oud fabrieksgebouw, dat zich eveneens in de binnenstad bevindt, met als doel het object te veranderen in een moskee.

Josep Monràs, de burgemeester van Mollet del Vallès, waarschuwde Al-Huda dat het desbetreffende gebouw alleen zakelijk gebruikt mag worden en in overeenstemming met het gemeentelijke bestuursplan van 2004 niet als moskee. Als alternatief bood Monràs Al-Huda een veel groter terrein in een industriegebied twee kilometer buiten de binnenstad aan. Deze locatie kan niet alleen plaats bieden aan een groter aantal gelovigen, maar zal ook problemen verhinderen die door het lawaai en de parkeerproblemen door honderden moslims in een verstopte binnenstad ontstaan.

Monràs gebruikte als argument dat de “Islamraad van Mollet del Vallès”, de andere islamitische gemeenschap in de stad, eenzelfde soort aanbod had geaccepteerd en in hetzelfde industriegebied al zonder enig probleem een moskee exploiteerde.

Al-Huda wees het aangeboden alternatief door de burgemeester van de hand, noemde het een geval van “islamofobie” en beweerde dat de gemeenteraad ernaar streefde om alle moslims uit de binnenstad te “verbannen”. “Wij zijn geen bedrijf dat in een industriegebied hoort”, zei een lid van Al-Huda tegen de Catalaanse krant “La Vanguardia”.

De waarschuwing van de burgemeester negerend kocht Al-Huda de oude fabriek in juni 2013. Korte tijd later eiste Al-Huda van de gemeenteraad de regels aan te passen om het object in een moskee te kunnen veranderen. Deze eis wees de gemeenteraad af.

Het conflict escaleerde, toen leden van Al-Huda begonnen met bouwwerkzaamheden om het nieuw gekochte gebouw in een moskee te veranderen – ondanks de uitspraak van de gemeenteraad en zonder bouwvergunning. Op 10 juli 2013 verzegelde de gemeenteraad het oude fabrieksgebouw op grond van overtredingen van de stadsplanning en verbood op deze manier Al-Huda de voortzetting van de bouwwerkzaamheden.

Al-Huda reageerde door meer dan 400 moslims te mobiliseren, die vijf gebeden per dag voor het gemeentehuis hielden (foto´s hier, hier en hier). “We zullen hier een of twee maanden zijn, of hoe lang ook maar nodig is. We zullen niet eerder weggaan, totdat de gemeenteraad ons terrein aan ons teruggeeft”, zei Ahmed Balghouch, de president van Al-Huda. De tactiek om op deze wijze druk uit te oefenen eindigde met de drie maanden durende onderbreking van de normale dagelijkse activiteiten voor niet-moslims in de binnenstad van Mollet del Vallès, van juli tot september.

Burgemeester Monràs weigerde op zijn beslissing terug te komen; hij zei niet te buigen voor de “tactiek d.m.v. chantage” van de kant van Al-Huda. “De Al-Huda-gemeenschap wist dat zij de fabriek niet mocht gebruiken om er een moskee van te maken, omdat dit een breuk vormt met de voorschriften over de stadsplanning. Desondanks heeft ze een serie protestdemonstraties georganiseerd, die illegaal zijn. De regels van de stad en van het land zijn bindend voor iedereen, en Mollet del Vallès is onverzettelijk tegenover iedere vorm van radicalisme of chantage.”

Nadat de dagelijkse gebeden het niet lukte om het gemeentehuis van mening te doen veranderen, escaleerde Al-Huda het conflict verder. Op 20 september verbraken ongeveer 50 moslims het zegel aan de oude fabriek en bezetten het terrein. Ze zeiden dat ze alleen maar een licht uit wilden doen dat nog aan was. In werkelijkheid probeerden ze zo de politie om de tuin te leiden en enkelen van hen begonnen een hongerstaking om het gemeentebestuur te dwingen de regels aan te passen.

Op 21 september gaf het gemeentebestuur Al-Huda 72 uur om de winkelruimtes te ontruimen of deze zouden m.b.v. een gerechtelijk bevel gedwongen ontruimd worden. Burgemeester Monràs zei dat hij zeer zeker niet “islamofobisch” is en herhaalde dat Al-Huda heel goed wist dat de fabriek niet als moskee gebruikt mag worden. Hij waarschuwde haar leden dat ze met “misleiding, radicalisme en geweld” niets opschieten.

Nadat Al-Huda weigerde aan deze beschikking te voldoen, ontruimde de politie het terrein op 2 oktober en verwijderde met geweld de personen die zich daar bevonden. Het terrein wordt nu opnieuw verzegeld, maar Al-Huda kondigde al een proces tegen het gemeentebestuur aan.

Dit conflict in Mollet del Vallès is slechts eentje van vele moskeegerelateerde incidenten in Spanje gedurende de afgelopen maanden. In juli 2013 bijvoorbeeld werd een van de sleutelfiguren voor de bouw van een megamoskee in de gemeente Salt – een plaats bij Barcelona, waarin de islamitische bevolking al 40% van de bevolking uitmaakt – aangeklaagd door het openbaar ministerie vanwege het witwassen van geld. De politie verhoorde Mohammed Ataouil, een vooraanstaand Marokkaans zakenman, die in Salt woont en werkt, over de geldbronnen voor de aankoop van het grondstuk voor de moskee. Het onderzoek, dat eind 2012 begon, wilde achter de herkomst van de € 280.000,- komen, die verband houden met een door Ataouil gecontroleerd orgaan. Er werden altijd bedragen overgemaakt onder de € 3000,-, blijkbaar om te ontkomen aan ontdekking door antiterreur autoriteiten.

Atatouil werd al jarenlang geobserveerd door de Spaanse geheime dienst op grond van vermoedelijke contacten met de salafistische stroming van de islam. Het salafisme, een tak van de radicale islam, die hoofdzakelijk in Saoedi-Arabië wordt uitgeoefend, probeert heel openlijk de democratische fundamentele orde in Europa en elders door een islamitisch heerschappijsysteem te vervangen, dat beheerst wordt door de wet van de sharia. De politie vermoedt dat de financiële middelen voor de bouw van de megamoskee in een industriegebied aan de stadsrand van Salt via geheime kanalen van islamitische radicalen in het Midden-Oosten, die hun ideologie in Spanje willen verbreiden,  bij Atatouil terecht zijn gekomen. Tot nu toe weigert Atatouil echter met de politie samen te werken.

In april 2013 vaardigde de stad Tarragona een nieuwe verordening uit, die nieuwe openingen van moskeeën in bewoonde delen van de stad beperken. De veranderde stedenbouwkundige verordening beperkt moskeeën tot “exclusieve gebouwen”, waarmee zuivere woon- of winkelgebouwen worden bedoeld, die geen andere bewoners of zakelijke pachters hebben. Tegen de lokale achtergrond is het de bedoeling dat vanaf nu moskeeën alleen nog maar gebouwd mogen worden in industriegebieden aan de rand van de stad.

Daarentegen oordeelde in maart 2013 het hoogste gerechtshof van Catalonië dat de Catalaanse gemeente Lérida geen moskee mag verplaatsen naar een industriegebied aan de rand van de stad. De rechtbank oordeelde dat het streven van de gemeenteraad van Lérida om een stuk land van industrieel gebruik in religieus gebruik te veranderen illegaal is. Deze ruzie begon in juli 2010, toen de gemeenteraad voor de sluiting van de controversiële moskee in de Noordstraat van de binnenstad van Lérida stemde.

De moskee, geleid door een salafistische imam genaamd Abdelwahab Houzi, schond herhaaldelijk aanwijzingen met betrekking tot een overplaatsing, die ertoe leidden dat honderden moslims op straat bijeenkwamen voor het vrijdagsgebed. De moslims namen wraak door protestgebeden op openbare pleinen en straten. De gemeenteraad van Lérida besloot uiteindelijk om de gebruiksregels van een industriegebied te veranderen om zodoende de moslims weg te houden van de openbare pleinen. De moslims daarentegen klaagden toen dat de stad probeerde hen uit het stadscentrum te verwijderen en zo hun vrijheid van godsdienst schond.

Het hoogste gerechtshof van Catalonië was het hiermee eens door de verandering van gebruiksregels van het industriegebied “irrationeel en willekeurig” te noemen. Ambtenaren van de stad zeiden dat het vonnis niet veel instemming zal vinden, omdat er geen geld voor de financiering van een nieuwe moskee zou zijn. Totdat er een andere oplossing komt, ontmoeten moslims in Lérida elkaar nu in een paviljoen op het terrein van de handelsbeurs Camps Elisis, enkele minuten lopen verwijderd van het stadscentrum. Een welwillendheid van het gemeentebestuur van Lérida.

Bron:
http://europenews.dk/de/node/73006

Bron oorspronkelijk artikel:
http://www.gatestoneinstitute.org/4012/spain-mosques
Auteur: Soeren Kern

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)