EEN MOEDIG VROUWSPERSOON . . .

Edith Stein (1891-1942)

(Door: “Driek”)

Toen, in de jaren dertig, toen de gifwolk van het nationaal-socialisme  Duitsland verstikte, de straten der steden behangen waren met hakenkruisvlaggen, dwingende marsmuziek uit de luidsprekers schalde, SA-korpsen met moordenaarskoppen in pronkend uniform marcheerden en Joodsche burgers Duitsland ontvluchtten, toen ook waren veel Duitse vrouwen besmet met het nationaal-socialistische gif. Zij deden zeker niet onder voor dien Nederlandsche vrouwen met pittig kapsel die door het islamitisch gif zijn aangestoken en welkomstliederen zingen voor dat zwarte gebroed dat hier maar ongevraagd aan komt drijven.

In haar boek ‘Moeders in het vaderland’ schrijft Claudia Koonz hoe dien fascistische ideologie op het dagelijks leven van de vrouwen heeft ingewerkt en hoe de nazi’s de vrouwen wisten  te winnen voor hun uitgesproken ‘vrouw –onvriendelijke’ programma’s. Vrouwen waren in de ogen der nazi’s zwak en  a–politiek en eigenlijk alleen geschikt voor het vergroten van de aanhang der partij, onder andere door zoveel mogelijk raszuivere kinderen te krijgen.

Edoch, spitse lezer van “E.J. Bron”, toen – in dien luguber dreigende atmosfeer – waren er dappere Duitse vrouwen die stil verzet pleegden tegen dat barbaarse regime. Eén van hen was Edith Stein, een rooms-katholiek geworden Joodsche filosofe, die al in 1933 paus Pius XI waarschuwde dat den Rooms Katholieke Kerk niet langer mocht zwijgen over dien afschuwwekkende Jodenvervolging.

Dat blijkt uit een brief die het Duitse dagblad Die Welt in 2003 publiceerde. De brief heeft zestig jaar in het geheime deel van het archief van het Vaticaan gelegen. Edith Stein vreesde “het ergste voor het aanzien van de kerk, als het zwijgen langer aanhoudt”. Aanleiding voor de brief was de boycot van Joodsche winkels door de nazi’s in april 1933. “Alles wat er gebeurt, gaat uit van een regering die zich christelijk noemt”. Stein schrijft de paus dat dit alles ook “de verantwoordelijkheid is van degenen die erover zwijgen”.

Edith Stein werd in 1891 als jongste van elf kinderen geboren in een Orthodox Joodsche familie. De kennismaking met de autobiografie van den Heilige Theresia van Avila betekende een keerpunt in haar leven. In 1922 ging zij over tot het rooms- katholicisme en ging aan het werk op een meisjesschool der Dominicanen. Op 15 april 1934 trad zij in bij de orde van de Ongeschoeide Karmelietessen in Keulen en nam zij de kloosternaam aan van Teresa Benedicta van het kruis. Ondanks haar bekering tot het katholicisme viel Edith Stein als Jodin onder het ‘Berufsverbot’ en moest zij haar baan opgeven.

Leden van de Bund Deutscher Mädel op het oogstfeest (1933)

In 1938 vluchtte zij naar het karmelietenklooster in Echt (Limburg), in een poging aan de Jodenvervolging te ontsnappen. Op 2 augustus 1942 haalde de Gestapo haar uit het klooster, waarna zij op 9 augustus 1942 in Auschwitz in de gaskamer werd omgebracht.

Op 1 mei 1987 werd zij door paus Johannes Paulus II in Keulen zalig verklaard en op 11 oktober 1998 heilig. Teresa geldt samen met Catharina van Siena en Birgitta van Zweden als beschermheiligen van Europa. De paus typeerde haar als: dochter van Israël en trouwe dochter van de Kerk. Haar kerkelijke feestdag is op 9 augustus.

Het boek van Claudia Koonz ‘Moeders in het vaderland’ is een zeer lezenswaardig boek en deed mij denken aan dien islamitische ideologie die, evenals in de jaren dertig, als een dreigend donkere wolk ons vaderland vergiftigt. Lezer, we ontkomen er niet meer aan.

Ik wens U allen nog een gezegende dag.

Door:
“Driek”
(voor www.ejbron.wordpress.com)