Hoever moet je gaan?

(Door: “bozeoudeman”)

Voor velen, misschien wel de meesten, zal het als larie en zelfs onrecht in de oren klinken dat een advocaat verplicht is om te zwijgen over bijvoorbeeld het daderschap van iemand, maar daar is juist het principe dat ieder vermeend dader de beste verdediging dient te krijgen die er is op gebaseerd, om te voorkomen dat iemand zomaar iets aan zijn/haar broek gehangen krijgt. Iets dat in vroegere eeuwen makkelijk en veelvuldig geschiedde, dus deze veranderde aanpak is theoretisch gezien een goed ding. 

Als advocaat ben je verplicht je naar beste inzicht en vermogen in te zetten voor je cliënt om die te verdedigen. Zelfs als je weet dat je cliënt schuldig is, mag je dat niet tegen hem/haar gebruiken, noch mag je dit op welke manier dan ook in de openbaarheid brengen. De verdediging neerleggen, is enkel wat je kan en mag doen, mits dit niet de belangen van de desbetreffend cliënt schaadt. En dat doet het al snel wel. Dus zal dat neerleggen van de verdediging niet snel plaatsvinden. Dit is kort door de bocht samengevat waar een advocaat de eed over aflegt als hij als advocaat bij de balie wordt ingezworen.

Echter moet een advocaat zover gaan in dat ‘beste inzicht en vermogen’ dat het de indruk krijgt dat de advocaat een potje zit te liegen? Moet een advocaat zover gaan dat hij/zij de waarheid geweld aandoet en anderen, derden, hiermee wellicht onrecht ofwel zelfs in (in)direct gevaar kan brengen? Het antwoord hierop lijkt mij een absoluut “Nee” te moeten zijn. Zo denk ik over sommige, misschien wel heel veel, advocaten, die naar mijn smaak meer met grof geld verdienen dan het dienen van recht en rechtvaardigheid bezig zijn.

Om te beginnen denk ik aan asieladvocaten, waarvan de meerderheid vermoedelijk heel goed weet en begrijpt met iets bezig te zijn dat niet in het belang van het land noch van de daar levende bevolking is. Zouden deze advocaten niet gewoonweg hun acties moeten staken en verdediging(en) moeten neerleggen als zij begrijpen dat zij, weliswaar door de politiek toegestaan, bezig zijn de democratie te ondermijnen door niet te stoppen hordes vreemdelingen bij te blijven staan in hun meestal ongerechtvaardigde eis om zich alhier te vestigen. Ik schets hier een moreel dilemma dat door slappe politici is geschapen. Want, zoals gesteld, als advocaat moet je ‘alles’ geven voor je cliënt, dat heb je gezworen.

Terug naar dat liegen. Moet je als advocaat zover gaan dat je niet langer de waarheid spreekt, maar ronduit een potje gaat zitten liegen ofwel daar dicht tegenaan zit? Dat vraag ik mij af met een Job Knoester, die in tegenspraak tot wat de moordlustige verdachte zelf in de gevangenis tegen medegevangenen en anderen heeft verklaard blijft volhouden dat de man in een psychose verkeerde en dus niet wist wat hij deed. Hierop hameren is voor zijn cliënt voordelig. Mochten de rechters hierin meegaan, dan pakt de straf voor zijn cliënt minder streng uit. Mag en kan je een persoon verantwoordelijk stellen als die in een waan iets heeft gedaan of is dan verpleging hetgeen dient plaats te vinden?

Op dat laatste zeg ik ja, maar dan wel zonder de mogelijkheid op verlof en/of ontslag uit de inrichting, op het eerste zeg ik nee. Naar mijn smaak mag een advocaat niet zover gaan in zijn beroepseed dat hij liegt ofwel lijkt te liegen. Wat meneer de dader betreft, sluit meneer Malek voorgoed op, in het gevang of in een inrichting, of stuur hem terug naar het land van herkomst en laten ze daar verder kijken wat ze met hem moeten. Zijn woorden van spijt geloof ik niet, noch dat ik woorden van spijt van andere moordenaars serieus neem, ze hebben meestal enkel spijt ‘dat ze zijn gepakt’, verder niets.

Door:
“bozeoudeman”
(voor www.ejbron.wordpress.com)