Geen vrede zolang de Iraanse moellahs aan de macht zijn

(Door: Majid Rafizadeh – Vertaling: E.J. Bron)

Het is verbazingwekkend dat de fundamentalistische regering van Iran nog steeds over een onaangevochten macht beschikt en betrokken is bij elk gewenst gewelddadig gedrag, maar dat haar apologeten verkondigen dat vrede en stabiliteit in het Midden-Oosten nog kunnen bestaan.

Een eerlijke analyse van de terreurdaden in het Midden-Oosten en in de hele wereld toont aan dat bijna ieder conflict, iedere oorlog en iedere spanning in het Midden-Oosten terug te voeren is op de Iraanse regering. Ondanks de illusie, die diegenen proberen te creëren die de Iraanse leiders willen bagatelliseren, is het duidelijk dat Iran, dat nog steeds streeft naar het vermogen van de eerste nucleaire klap, geen interesse in vrede heeft.

In Jemen hebben de Iraanse autoriteiten een militie genaamd Houhis aan de macht geholpen. Teheran verzorgt de militie actief met munitie en smokkelt nog steeds illegale wapens en technologieën Jemen binnen. Volgens een bericht van Reuters is de Islamitische Revolutionaire Garde van Iran (IRGC) een belangrijke ondersteuner en sponsor van de Houthis. De IRGC gebruikt op dit moment ook een nieuwe route via de Perzische Golf om de Houthis van wapens te voorzien.

In Irak oefent de Iraanse Quds Force een aanzienlijke directe of indirecte invloed uit d.m.v. een conglomeraat van meer dan 40 milities uit, die opereren onder de vlag van de Popular Mobilization Force (PMF). De Quds Force heeft kennelijk ook nieuwe financieringsbronnen gevonden om de huidige Amerikaanse sancties te omzeilen.

De Quds Force is verantwoordelijk voor de extraterritoriale operaties van Iran, die de organisatie, de ondersteuning, de opleiding, de bewapening en de financiering van de overwegend sjiitische milities van Iran in het buitenland, de directe of indirecte oorlogsvoering via diens plaatsvervangers, het aanwakkeren van onlusten in andere naties ter bevordering van de ideologische en hegemoniale belangen van Iran, de aanval op en de invasie van steden en landen evenals het vermoorden van buitenlandse politici en vooraanstaande Iraanse dissidenten wereldwijd omvatten.

De Quds Force heeft ook de hoogste infrastructuren van Irak betreffende de veiligheid, de politiek, de geheime dienst en het leger geïnfiltreerd. Hij neemt beslissingen, die genomen zouden moeten worden door Irakese leiders en politici. Hij beschikt over ondergeschikten en agenten in het hele land. Acht jaar geleden al pochte de chef van de Iraanse Quds Force, Qassem Soleimani, tegenover de Amerikaanse generaal David Petraeus:

“U moet weten dat ik… de politiek van Iran tegenover Irak, Libanon, de Gazastrook en Afghanistan controleer. De ambassadeur in Bagdad is lid van de Quds Force. De persoon die hem zal vervangen, is lid van de Quds Force.”

De Quds Force heeft ook een serie gedoodverfde terroristische groepen in Irak voortgebracht, waaronder Asa´ib Ahl Al-Haq en Kata´ib Al-Imam Ali. Beide gebruiken vreselijke tactieken, gelijksoortig aan die van ISIS, en staan erom bekend video´s van onthoofdingen en brandende mensen te produceren. Asa´ib Ahl Al-Haq heeft volgens berichten ongeveer $ 2 miljoen per maand uit Iran gekregen. Veel mensen denken dat het bloed van veel onschuldigen – inclusief Irakese vrouwen en kinderen – aan de handen van de Quds Force kleeft.

In Libanon worden de beslissingen van de Hezbollah met de zegen en aanwijzingen van de hoogst eleider van Iran, Ali Khamenei, en de belangrijkste generaals van de Islamitische Revolutionaire Garde genomen. Teheran controleert in het bijzonder de financiële, militaire en politieke investeringen in de Libanese groep.

Toen de VS erover nadachten sancties op te leggen tegen de financiële transacties van Hezbollah, gaf haar leider Hassan Nasrallah verrassend toe dat Iran een belangrijke rol speelt:

“We zijn open betreffende het feit dat de begroting van Hezbollah, haar inkomsten, haar uitgaven, alles wat zij eet en drinkt, haar wapens en raketten uit de Islamitische Republiek Iran komen.”

In Syrië heeft Iran miljarden dollars aan de dictator Bashar Al-Assad ter beschikking gesteld en militaire steunpunten gebouwd, vaak in de buurt van de Israëlische grens om zijn invloed duidelijk uit te breiden en een zichtbare en directe bedreiging voor de Joden te creëren.

De lijst met interventies en agressies van Iran kan naar believen aangevuld worden. De voetsporen van Iran in dit conflict zouden ons een blik in de tactieken en strategieën op de lange termijn van Teheran en zijn opgeleide en bewapende plaatsvervangers in het hele Midden-Oosten moeten geven. Deze doelen zijn gebaseerd op vier pijlers: destabilisering, conflict, aanslagen en de afwijzing van iedere oplossing die van soennitische of westerse oorsprong is.

De invloed van Iran is in het hele Midden-Oosten doorgedrongen. Omdat deze invloed verder toeneemt, groeit ook het aantal van de door het land ondersteunde terreurbewegingen en de haat, die het Iraanse geld tot ver over de grenzen van het Midden-Oosten verbreiden.

De vier decennia heerschappij van de moellahs zouden ook duidelijk moeten maken dat er in het Midden-Oosten geen vrede, geen stabiliteit en geen veiligheid zal zijn zolang de regerende clerici van Iran de politieke en economische macht behouden.

Bron:
https://de.gatestoneinstitute.org
Vertaling: Daniel Heiniger

Bron oorspronkelijk artikel:
www.gatestoneinstitute.org
Door: Majid Rafizadeh

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)