De alliantie met het Vaticaan tegen Matteo Salvini

(Door: Andres Becker – Vertaling: E.J. Bron)

Volgens het Italiaanse dagblad “La  Verità” willen Angela Merkel, de EU, het Vaticaan en de invloedrijke, linkse vakbond CGIL een vliegende wisseling van meerderheden om de LEGA van Matteo Salvini uit de regeringsverantwoordelijkheid te verdringen. Zo´n operatie wordt in Italië “Inciucio” genoemd. Het woord klinkt alsof het daarbij moet gaan om iets dat niet helemaal zuiver kan zijn.

Christian Petry, de woordvoerder Europese politiek van de fractie van de SPD in de Duitse Bondsdag, werd vooruitgestuurd om de boodschap te verkondigen: mocht Italië een regering zonder de LEGA vormen, dan zullen de EU en Berlijn behulpzaam zijn betreffende de financiën. Letterlijk noemde Petry een “EU-vriendelijke” regering als voorwaarde, dan zou de Europese Commissie, nu onder leiding van Ursula von der Leyen, inschikkelijkheid tonen tegenover Italië bij de volgende staatsbegroting (trefwoord nieuwe schulden).

Petry sprak ongegeneerd uit wat duidelijk was, maar tot nu toe werd betwist, namelijk dat de Europese Commissie en het Europees Parlement de lidstaten naar ideologische sympathie of antipathie verschillend behandelen.

Dit doet vermoeden wat er op dit moment achter de coulissen aan druk en tegendruk wordt uitgeoefend. Het doel is om in Rome een regering bestaande uit de Vijfsterrenbeweging (M5S) en de Linksdemocraten (PD) te installeren. Rekenkundig gezien zou dat in beide huizen van het parlement net volstaan.

Druk op katholieke kiezers

Adviseurs uit de omgeving van paus Franciscus, zoals Antonio Spadaro, chef van het Romeinse Jezuïetentijdschrift “La Civiltà Cattolica”, verhogen de druk op een belangrijk kiezerssegment, door katholieken, die op Salvini stemmen en hem ondersteunen, met excommunicatie te dreigen. De Combini-missionaris Alex Zanotelli, die in vuur en vlam raakt voor elke links-revolutionaire beweging en tot nu toe niet voor niets weggehouden werd van Rome, wordt tegenwoordig in het Vaticaan gesteund. Uit zijn mond klinkt de dreiging als volgt: “Wie op Salvini stemt, is geen christen!”

Gelijksoortige activiteiten kent men ook in Duitsland en Oostenrijk. De Italianen laten zich door intriges echter niet zo gemakkelijk bang maken.

Het was Salvini, die in Verona het “Internationale familiecongres” bezocht en groetende woorden sprak, waarin het christelijke mensbeeld en de niet onderhandelbare waarde van het gezin verdedigd werden. Blijkbaar in de huidige EU al iets ondraaglijks, want buiten joelden de radicale linksen en de zogenaamde “kwaliteitspers” hitste in heel Europa op tegen het congres. Het was Salvini, die zich door zijn aanwezigheid beschermend voor het congres en zijn programma opstelde, terwijl de bisschoppenconferentie en het Vaticaan het in de kou lieten staan.

De geestelijke Antonio Spadaro formuleert het subtieler dan de geestelijke Zanotelli. Als je echter zijn talrijke tweets en retweets leest, dan dringt zich de beklemmende indruk op dat Spadaro, een van de naaste vertrouwelingen van paus Franciscus, een boodschap stuurt aan politiek links: mocht het lukken om Matteo Salvini en zijn LEGA uit de regering te verdringen, dan zou de bereidheid bestaan een oogje toe te knijpen bij de thema´s euthanasie, leenmoederschap en homohuwelijk. De niet onderhandelbare waarden bestaan niet meer.

Paus Franciscus heeft nog geen beslissing genomen betreffende de regeringscrisis. Vast staat echter dat hij inzet op de Europese Commissie van Ursula von der Leyen. En in zijn omgeving luidt het parool: het belangrijkst is dat de LEGA uit de regering is en de Linksdemocraten erin.

SIR, het persbureau van de Italiaanse bisschoppenconferentie, liet enkele dagen geleden als officiële koers van de bisschoppen verluiden dat er “begrijpelijke zorgen” vanwege mogelijke nieuwe verkiezingen zouden bestaan, “die ons nog verder van de EU zouden kunnen verwijderen”.

De cijfers op papier

Salvini en zijn LEGA dringen aan op nieuwe verkiezingen. Hij verwijt zijn coalitiepartner Vijfsterrenbeweging een “nee-zegger” en blokkeerder geworden te zijn. De Vijfsterrenbeweging, de “shooting star” van de afgelopen jaren, lijdt onder een verlies aan populariteit. Ook tien jaar na haar oprichting kunnen noch politieke wetenschappers noch burgers precies zeggen waarvoor deze protestpartij eigenlijk staat. Daartegenover heeft haar junior-partner, de LEGA, een helder profiel, dat door Salvini nog werd aangescherpt. Het effect bleef niet uit: sinds de parlementsverkiezingen in maart 2018 is de LEGA in de kiezersgunst verdubbeld en trekt van de ene verkiezingsoverwinning naar de andere, terwijl de Vijfsterrenbeweging halveerde.

Voor alle opinieonderzoekers is Salvini, mocht het in de herfst tot nieuwe verkiezingen komen, de stralende winnaar. Men voorspelt voor hem op dit moment 36-40% van de stemmen. Dat waren nog 17% in 2018. Het kiesrecht, een mengeling van meerderheidsverkiezingen en evenredige verkiezingen, garandeert met veel kans van slagen die partij of coalitie de absolute meerderheid, die meer dan 40% van de stemmen behaalt. Voor Salvini ligt de overwinning voor het grijpen, temeer daar hij bij behoefte op partners uit het midden-rechtse spectrum kan rekenen. Voor de nationaal-conservatieve “Fratelli d´Italia” van de fotogenieke Giorgia Meoni worden 7% voorspeld, en de rechts-liberale “Forza Italia” van Silvio Berlusconi kan op een vergelijkbaar resultaat rekenen.

De linkse vakbond CGIL, de grootste van het land, vervalt in de retoriek van vlak na de Tweede Wereldoorlog en waarschuwt voor een “nieuwe dictatuur”, die vanuit haar perspectief alleen maar een fascistische kan zijn. Haar agitatie in de toon van de “Resistenza” (partizanenstrijd) wakkert de polarisatie aan, omdat de tegenpartij daarin een compleet overdreven en ongepaste houding ziet.

De alles overschaduwende migratiekwestie

Vorige week sprak Salvini het parlement toe en wierf voor vervroegde verkiezingen “om de succesvolle weg en de noodzakelijke hervormingen voort te zetten”. Daarvoor is de meerderheid van de afgevaardigden echter bang en zij stak hier eerst een stokje voor. Daarop gaf Conte, tegen de wil van Salvini, opdracht om een groep “minderjarigen”, die via de Middellandse Zee illegaal de EU willen binnenkomen, aan land te laten. Al snel bleek dat het bij minstens acht van de 27 “minderjarigen” in werkelijkheid om volwassenen gaat. Zulke voorvallen laten zien dat er een gedifferentieerd handelen noodzakelijk is, maar precies daartoe zijn de politieke linksen en de mainstream sinds jaren niet bereid. De “Regenboogcoalitie” reikt daarbij, bijvoorbeeld in Duitsland, van de Duitse regering via de Groenen en de redacties van de mainstream media tot in de directie van Siemens.

In Italië ligt de bal nu bij president Sergio Mattarella (Linksdemocraat). Waar diens hart voor klopt, lijdt geen twijfel. Zijn functie heeft hij niet te danken aan de regeringscoalitie van de Vijfsterrenbeweging en de LEGA.

Het is bekend hoe de Oostenrijkse president eind mei/begin juni in de door de Ibiza-video en ex-bondskanselier Sebastian Kurz ontketende regeringscrisis handelde. Het doel van de operatie is vergelijkbaar met dat in Italië.

De vraag die echter op dit moment in Rome wordt gesteld, luidt of Mattarella het zich kan en wil veroorloven om in deze zaak de Amerikaanse president Donald Trump kwaad te maken.

Bron:
https://katholisches.info
Door: Andreas Becker

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)

h/t “droevige mof”