Islam voor westerlingen (deel 4)

(Door: Catherine A. Boon-Langedijk)

Hieronder het vierde deel in de serie “Islam voor westerlingen”. De voorgaande delen kunt u hier lezen: deel 1, deel 2 en deel 3.

– Er zijn toch zoveel gematigden?

Vooropgesteld: Een gematigde islam bestaat niet. President Erdoğan van Turkije zei in een televisieprogramma, waarin zijn partij beschreven werd als “gematigd islamitisch”, dat hij zich hieraan stoorde. Hij vond het een belediging van de islam. “Er bestaat geen gematigde of niet gematigde islam. Islam is islam, en niets anders.” Om de islam niet te hoeven betichten van geweld en terreur hebben westerlingen de term “islamisme” bedacht, een oorlogszuchtige ideologie die niets te maken zou hebben met de islam. Voor hen zijn er twee islams. Dit bedenksel is heel praktisch, omdat het de niet-islamitische westerling in slaap sust over het ware karakter van de islam. Het is echter een leugen omdat er maar één islam is.

De termen “radicale islam” en “extremistische islam” zijn, net als begrippen zoals “matig” en “extreem”, een westers bedenksel. De bovengenoemde soera´s 9:29 en 9:5 laten aan duidelijkheid niet te wensen over! In westerse wetenschappelijke verhandelingen uit de tijd waarin van cultuurrelativisme en politieke correctheid nog geen sprake was, wordt de jihad gezien als een collectieve verplichting van de hele moslimgemeenschap: verspreiding van de islam met wapens is een religieuze plicht. Tot nu toe zijn de islamitische landen nog niet sterk genoeg om een volledige jihad af te kondigen tegen alle niet-islamitische landen. De islamitische leer staat moslims toe om hun verplichtingen op te schorten tot de omstandigheden gunstiger zijn.

Interview 2007 (!) tussen de Franse journalist Philippe Aziz en de 25-jarige Mohammed Sabaoui, student sociologie aan de universiteit van Rijsel/Lille, Algerijn van afkomst, maar tot Fransman genaturaliseerd:

Sabaoui maakte duidelijk dat de wetten van Europese landen niet overeenstemmen met die van de koran en de sharia. Omdat mohammedanen alleen door de sharia geregeerd kunnen worden, zullen zij zich inspannen om de macht te grijpen en de sharia in te voeren. Op de vraag van de journalist of ook de goed geïntegreerde moslims daarmee akkoord zullen gaan, zegt Sabaoui: “U onderschat de islamitische solidariteit… Uw vraag bewijst uw naïviteit. De christelijke minderheid zal de status van dhimmi´s krijgen en extra belasting moeten betalen. Ook zullen wij hen trachten te bekeren. Als wij de sterksten zijn, zullen wij hen niet beschermen, wij zullen hen verpletteren.” Sabaoui maakte duidelijk dat de vreedzame invasie in Europa nog niet ten einde is en omdat Europa voor de islamieten een steeds grotere plaats inruimt, zou het dom zijn om daarvan niet te profiteren. De islamieten willen in alle landen gelijktijdig handelen en het paard van Troje zijn. Europa weet bij islamitische jongeren geen respect af te dwingen. Europa zal weten dat de straf meedogenloos zal zijn…

In de laatste uitzending van Pauw&Witteman op 23 mei 2014 mocht Mohammed Faizel Ali Enait zijn zegje doen:

“Ik denk dat de elitedood van die elite-racisten zich zal manifesteren in 2020, dan heb je namelijk een hele nieuwe lading van Nieuwe Nederlanders die dan niet discreet zullen kloppen aan de deur maar als een stormram zullen binnenkomen.” De toehoorders, Maarten van Rossem, Gerard Spong, Peter R. de Vries, trokken geamuseerd de wenkbrauwen op.

Bestaan er wel gematigde moslims?

Er zijn fundamentalisten, die de koran volgen, er zijn onwetenden, die de koran niet kennen en er zijn moslims die wel weten wat er allemaal in de koran staat, maar veinzen, Taqiyya! dat de islam een religie van vrede is. Tenslotte zullen er zijn die de islam graag vaarwel zouden zeggen, maar uit angst daar niet voor durven uit te komen. Ze zouden hun leven daarmee op het spel zetten. Ze zijn angstig vanwege mogelijke represailles van hun familie, maar ook komt hun angst voort uit de opstelling van de politici: niet alleen praten die juist met moslimorganisaties,  maar ook benadrukken ze de vredelievendheid van de islam.

Er wordt vaak gesproken van gematigde moslims; de benaming is een westers bedenksel. Gematigden zullen niet doden, maar de meerderheid van hen zal de andere moslims niet weerhouden om dat wel te doen. Gematigden en niet-gematigden baseren zich op hetzelfde boek en dezelfde traditie. Als wel met afkeuring wordt gereageerd, kan dit Taqiyya zijn. De aanslagen in het Westen werden niet uitgevoerd door kansarme, maar door goed geïntegreerde en hoogopgeleide moslims, die daarvóór als gematigd werden beschouwd. Strikt genomen kunnen gematigde moslims niet bestaan, want de islam is onveranderlijk en die leer is niet gematigd. Een moslim dient de koran in zijn totaliteit te accepteren. Wie dat niet doet, is geen echte moslim en feitelijk een afvallige die de doodstraf verdient.

Vaak horen we uit linkse kringen: “Wat de Joden voor de nazi´s waren, zijn de moslims voor ons”. Het verdonkeremaant de sympathie die moslims voor de nazi´s hadden en hebben. De door moslims gehanteerde gelijkstelling van vervolgde Joden en bekritiseerde moslims is een voorbeeld van Taqiyya, bedrog in dienst van het geloof. Zogenaamd gematigde moslims zijn naar buiten toe goede burgers, die door niet-moslims worden vertrouwd, maar ze functioneren als slapende cellen. De term “gematigd” is niet alleen zinloos, maar ook misleidend. Ex-moslim Hafid Bouazza zei: “We hebben geen gematigde moslims nodig, maar afvallige moslims. Hoe meer afvalligen, hoe meer de basis van de islam gaat wankelen. ….”

– Discussiëren met moslims

Discussiëren is moeilijk omdat moslims allerlei trucjes paraat hebben:

• “Dè islam bestaat niet”
• De sharia kent veel scholen
• Het weigeren van een antwoord of kwaad weglopen
• Een moslim doet zich altijd voor als slachtoffer en is niet in staat tot zelfreflectie, zelfkritiek
• Een moslim kan geen ongelijk bekennen
• Een moslim mag liegen (Taqiyya), dat geeft hem een voorsprong in de discussie
• Standaardleugens: “Zo staat het niet in de koran”, “de context is anders” of hij komt met “lieve” Mekkaanse verzen

Als zogenaamd “gematigde” moslims zich in het debat mengen, proberen ze hun “aardige” islam te presenteren. Maar er is geen moskee in de wereld waar zo´n islam gepreekt wordt! Hafid Bouazza, schrijver en ex-moslim: “Met moslims valt niet te praten, ik moet niets hebben van dat hypocriete discours waarin met gespleten tong gesproken wordt en naar buiten de westerse waarden wel omarmd worden, maar in de eigen gemeenschap het tegenovergestelde gepredikt wordt.” Praten met dubbele tong maakt communicatie met moslims moeilijk. Ze zullen tegenover buitenstaanders altijd beweren dat de islam een religie van vrede en tolerantie is!

– Islamofobie

De term “Islamofobie” is gelanceerd door de Moslimbroederschap in de jaren -90.

Een fobie is een ziekelijke angst. Zo´n angst is dus ongerechtvaardigd. Men wil ermee zeggen, dat je niet bang hoeft te zijn voor de islam. Dat is totale misleiding. De term is overgenomen door de politieke elite en wordt nu gebruikt in de betekenis van islamkritiek. Een islamofoob is dus iemand die iets zegt wat mohammedanen niet bevalt. Daarbij hoort ook dat we zwijgen over de geschiedenis van de islam, waarbij meer dan 270 miljoen “ongelovigen” gedood werden en beschavingen werden vernietigd, onder meer de christelijke in Turkije, Syrië, Irak en Noord-Afrika, en de hindoeïstische en boeddhistische in delen van Centraal-Azië. Overal waar de islam invloed kreeg, gingen vrijheid en welvaart achteruit.

Volgens de koran moet niet-gelovigen angst voor de islam worden ingeboezemd: soera 3:151 – Wij zullen de harten der ongelovigen met ontzag vervullen omdat zij aan Allah deelgenoten toeschrijven waarvoor Hij geen gezag heeft neer gezonden. Hun verblijfplaats is het Vuur en slecht is de woning der overtreders” , soera 8:60 –  “En maakt aan de grens alle mogelijke strijdkrachten en vastgehouden paarden voor hen gereed, waarmee gij de vijand van Allah en uw vijand en anderen buiten hen, die gij niet kent, doch die Allah kent, moogt afschrikken. En wat gij ook voor de zaak van Allah besteedt, het zal u ten volle worden terugbetaald en u zal geen onrecht worden aangedaan” en soera 8:12 – “Toen uw Heer aan de engelen openbaarde: “Ik ben met u; versterkt de gelovigen. Ik boezem ontzag in de harten der ongelovigen. Slaat daarom hun hoofd af en slaat alle toppen van hun vingers af.” Het is juist de bedoeling dat niet-moslims bang zijn voor de islam. Er is een Contactorgaan Moslims en Overheid, waarmee onze ministers overleggen hoe ze “Islamofobie”, dus kritiek op de islam, moeten bestrijden, want dat zien ze als het probleem en niet de islam zelf.

De laatste tijd gebruiken politici de term “Islamofobie” ook voor vijandschap tegenover moslims. Het wordt ten onrechte steeds meer een term waaronder niet alleen kritiek op de islam, maar ook geweld of haat tegen moslims wordt verstaan. Daarmee wordt het uiten van kritiek op de islam geleidelijk en met opzet de richting van het strafrecht op gedreven. Ook wordt de laatste tijd steeds vaker het woord “racisme” misbruikt als het gaat om een kritische opstelling inzake de islam. Daarnaast zijn er zelfverklaarde antiracisten die het vooral op de blanken gemunt hebben en daarmee dus écht racistisch gedrag tonen.

– Islam en wetenschap

Vaak wordt gezegd dat de islam een grote bijdrage aan de wetenschap heeft geleverd: Mohammedanen zouden de filosofische en wiskundige ideeën van de oude Grieken verder ontwikkeld hebben. In de negende en tiende eeuw stond Bagdad bekend als centrum van wetenschap, toonaangevend op de gebieden van wiskunde, sterrenkunde en geneeskunde. De mohammedanen waren toen nog in de minderheid, maar de islam was wel staatsgodsdienst. Wat islamitische Arabieren aan uitvindingen, kunst of architectuur claimen, is in werkelijkheid vooral de verdienste van christelijke en joodse tweederangs burgers^[1]. Het getal nul, dat essentieel is in de wiskunde, kwam van de hindoes. Avicenna was een Pers, onze Arabische cijfers zijn afkomstig van een wiskundige in India, grondlegger van de algebra Al-Chwarizmi was geen Arabier, maar een Pers, de astronoom Masha-allah ibn Athari was geen Arabier, maar een Jood, enz. Toen de meeste oorspronkelijke bewoners van de veroverde gebieden gedwongen tot de islam waren bekeerd, kwam de bloei van de cultuur tot een eind. Alles wordt echter gepresenteerd als vroeg-islamitische en Arabische cultuur.

[1].  Bij de komst van de islam:
De grieks-christelijke cultuur in het Byzantijnse rijk
De koptische christenen in Noord-Afrika
De nestoriaanse christenen en zoroastriërs in Perzië.

In de elfde eeuw was het afgelopen met het beoefenen van wetenschap. Een van de weinige uitzonderingen hierop was in de twaalfde eeuw Ibn Rushd, in het Westen bekend als Averroës. Zijn verdiensten werden echter door zijn islamitische tijdgenoten niet erkend, zijn ideeën golden als niet-islamitisch. Ook andere wetenschappers vielen in ongenade. Hun geschriften werden soms verbrand: de koran moest alle vragen beantwoorden. In de islam is voor de Rede geen plaats:

• Causaliteit, het verband tussen oorzaak en gevolg, wordt afgewezen: een patiënt gaat niet dood aan een bacterie, maar omdat het de wil van Allah is.

Andere oorzaken van het achterblijven van de islamitische landen op het gebied van wetenschap:

• Moslims zijn meer op het hiernamaals gericht dan op het leven op aarde
• Doorslaggevende invloed van islamitische rechtsgeleerden, die uitspraken doen over aanpassingen in de sharia. Zo hielden zij eeuwenlang het gebruik van de drukpers tegen.
• Geen vrijheid van meningsuiting
• Verbod op het stellen van vragen
• Ongelijkheid: 1. Moslims achten zich superieur aan christenen en Joden. Als die al werden gedoogd, dan moesten ze de zwaar drukkende extra belasting opbrengen. In het Westen beschouwen moslims uitkeringen als een remplaçant daarvan, als iets waarop ze recht hebben. 2. Slavernij. De moslims hoefden zichzelf niet erg in te spannen voor hun bestaan, waardoor er weinig behoefte was aan technologische vooruitgang. 3. Mannen zijn superieur aan vrouwen. Er zijn wel vrouwen die gestudeerd hebben, maar veel kennis blijft onbenut.
• Eer en schaamte bepalen het gedrag van een moslim en niet zoals in het Westen geweten en schuld. Onder invloed van het christendom is de westerling geleerd schuld te bekennen. Moslims erkennen nooit hun fouten en herroeping van een hypothese betekent een aantasting van hun eer. Juist het vermogen om fouten toe te geven is onmisbaar voor wetenschappelijke vooruitgang.
• Inteelt: Mohammed stond huwelijken tussen neef en nicht toe; deze hebben tot fysieke en geestelijke degeneratie geleid.

Het achterblijven van islamitische landen op wetenschappelijk gebied heeft zijn oorzaak in de islam zelf.

– Bekeringen

De islam blijkt aantrekkelijk voor zoekende jongeren, van wie er zich steeds meer bekeren. Wat drijft ze daartoe? In het Westen heersen nihilisme en vallen zekerheden weg. Daartegenover spiegelen de jihadistische islamieten je een zekere beloning in het hiernamaals voor en citeren daarbij de “lieve” koran-verzen; de islam biedt ze veiligheid en een gevoel van erbij te horen.

– Koran versus Bijbel

De talloze oproepen in de koran om oorlog of jihad te voeren tegen ongelovigen zijn niet tijd- en plaatsgebonden, maar onbegrensd in ruimte en tijd; ze zijn universeel. Er wordt een toestand van permanente vijandigheid tussen moslims en niet-moslims gecreëerd. In de Bijbel daarentegen worden specifieke plagen en straffen in specifieke omstandigheden beschreven, gebonden aan tijd en ruimte. Bovendien is de Bijbel een verzameling van boeken geschreven door meerdere auteurs over een lange periode. De Bijbel is mensenwerk, de koran het onveranderlijke woord van Allah, “Tawhid”. Daardoor is het gebruik van de Rede wel mogelijk geworden in het christendom, maar niet in de islam.

Ook de Bijbel heeft passages waarin geweld wordt toegejuicht, waarin over God verteld wordt dat hij opdracht gaf tot genocide, zoals tegen de Amalekieten uit het Oude Testament. Ze is echter niet ongelimiteerd en geldt niet voor alle gelovigen (zoals in de koran), maar is een specifieke richtlijn, die aan Saul werd gegeven en die gericht was tegen slechts één groep. Ook is er geen voorbeeld van een Jood of een christen die een daad van geweld rechtvaardigt door te verwijzen naar de opdracht met betrekking tot de Amalekieten. (https://ejbron.wordpress.com)

In het Nieuwe Testament wordt opgeroepen tot liefde, ook ten opzichte van niet-gelovigen. In het onderwijs van Jezus is nergens een aanmoediging te vinden aan Zijn volgelingen om geweld te gebruiken tegen andersdenkenden. Hij heeft gezegd dat we het oordeel aan God moeten overlaten.

(De volgende keer in het laatste deel o.a. “De kruistochten”, “De God van het christendom en Allah zijn niet hetzelfde”, “Opstelling van Europese politici”)

Door:
Catherine A. Boon-Langedijk
(voor www.ejbron.wordpress.com)