Westerse regeringen en media voeren een oorlog tegen het eigen volk

(Door: Philipp Huemer – Vertaling: E.J. Bron)

Het schandalige vonnis na een groepsverkrachting in Hamburg, het verbod op rechtse groeperingen na een antiblanke mes-moord in Frankrijk en de totalitaire maatregelen van de Ierse regering tegen migratiecritici laten zien: de westerse landen in Europa voeren openlijk oorlog tegen hun volkeren – en de systeemmedia leveren hun bereidwillige assistentie.

Het masker valt af – elke dag. Toen vorige week een gewetenloze bende Arabische migranten een dorpsfeest in Crépol aanviel en een 16-jarige Fransman met meerdere messteken vermoordde, heerst er in de redactieruimtes van de Franse systeemmedia evenals in het Élysée-paleis doodse stilte. Rechtse politici maakten de zaak bij het brede publiek bekend. Het antiblanke motief van de daad (“We willen blanken doodsteken!”) wordt ondanks duidelijke berichten van ooggetuigen nog steeds ontkend of gerelativeerd.

De staat toont hardheid – tegen rechts

Geen wonder dat de woede van de Fransen zich op straat ontlaadt. In het hele land kwam het als reactie op de brute moord tot protesten van rechtse en patriottische groeperingen. Maar anders dan bij de opstanden van Afro-Arabische migranten bestaat hiervoor van de kant van de politiek en de media geen enkel begrip. De Franse regering treedt keihard op tegen de demonstranten, laat huiszoekingen uitvoeren en meerdere rechtse groeperingen in snelle berechting door een politierechter verbieden. De Oostenrijkse “Standard” heeft direct de ware schuldigen uitgemaakt: “Frankrijks rechtsen instrumentaliseren overval op dorpsfeest voor eigen doelen.”

Falen van de regering kost levens

In Ierland heeft zich vorige week bijna exact dezelfde dynamiek voorgedaan. Vorige week donderdag viel een Algerijn voor een school in Dublin meerdere kinderen en leerkrachten met een mes aan, waarbij een 5-jarig meisje levensgevaarlijk gewon raakte. De Afro-Arabier was al in 1999 binnengekomen, in 2003 werd zijn asielaanvraag voor het eerst afgewezen. Na nog twee vergeefse aanvragen (afgewezen in 2006 en 2008), kon een NGO er uiteindelijk voor zorgen dat hij geduld werd. Later kreeg hij het staatsburgerschap, een reguliere baan heeft hij nooit gehad. Het is falen van de regering dat een 5-jarig meisje wellicht met haar leven moet betalen. Ze zou op dit moment kunstmatig in leven worden gehouden, de politie weigert de familieleden het directe contact met de verantwoordelijke artsen.

Ierland criminaliseert het eigen volk

Nog diezelfde nacht kwam het tot spontane en grote protesten van woedende Ieren, die zich niet langer willen neerleggen bij de vernietigende gevolgen van de migratiepolitiek van hun regering. Ook de bekende vechtsporter Conor McGregor, in Ierland een soort nationale held, liet zich kritisch op de sociale media uit. De gevolgen: de regering wil de sowieso drastische censuur-wetten nog verder aanscherpen, tegen McGregor wordt al een onderzoek ingesteld. Symbolisch voor de onverholen strijd van de Ierse regering tegen haar eigen volk staan de uitspraken van een islamitische locoburgemeester. Abul Kalam Talukder, oorspronkelijk afkomstig uit Bangladesh, becommentarieerde de protesten als volgt: “Zelfs een dier gedraagt zich niet zo. Het is schaamteloos en ze zouden openlijk gestraft moeten worden… Ik zou graag zien hoe ze in het hoofd worden geschoten of dat ze in het openbaar in elkaar geslagen worden tot ze sterven.”

Hate-speech onderzoek na groepsverkrachting

Bondsrepubliek Duitsland: op 20 september 2020 vierde een 15-jarig meisje met haar vriendinnen een feestje in het stadspark in Hamburg. De avond eindigde fataal: in totaal werd ze drie keer door in totaal 10 migranten groepsverkracht. De zaak zorgde na bekend worden voor enorme verontwaardiging en baarde veel opzien. Bijzonder perfide: op het Instagram-profiel van een van de daders werden kort na de daad 30.000 commentaren geplaatst. In 140 gevallen stelt het openbaar ministerie van Hamburg tegen de schrijvers van deze commentaren op grond van “strafrechtelijk relevante haat postings” een onderzoek in. Zelfs een Zwitserse werd op grond van een commentaar wegens “gepoogde bedreiging en gepoogde belastering” veroordeeld tot een boete van 1100 Zwitserse Franken.

Tien verkrachters, eentje komt in de gevangenis

Nu, meer dan drie jaar later, staat het schandalige “stadsparkvonnis” vast: slechts acht van de in totaal tien mannen worden veroordeeld, slechts eentje (!) moet de gevangenis in. De migranten (vier bezitten het Duitse staatsburgerschap, de rest komt uit Armenië, Afghanistan, Koeweit, Montenegro en Egypte) bekenden niet en toonden in de loop van 60 verhandelingsdagen geen enkel berouw. Het meisje lijdt sinds de daad aan posttraumatische stress stoornis en depressies. De oorspronkelijk uit Jordanië afkomstige psychiater Nahlah Saimeh viel met een bizarre expertise over de daders op: De groepsverkrachting zou “identiteit gerelateerd” zijn geweest en voortgekomen zijn uit een “gevoelsmix van woede, machteloosheid, depressie”, waarmee de “benadeelden” (de daders dus) geprobeerd zouden hebben “de eigen ellende de baas te worden”.

Critici “vallen de rechtsstaat aan”

De verontwaardiging over het vonnis is uiteraard groot – op de sociale media maken duizenden hun onbegrip kenbaar. Maar de prulschrijvers van het systeem springen in de bres en snellen justitie te hulp. In het jeugdstrafrecht zou het “opvoedingsidee” en niet “vergelding” of “algemene preventie” de hoofdrol spelen, benadrukt men zeer gedienstig. Een redacteur van de anti-AfD-site “t-online” verstout zich op X/Twitter tot de uitspraak: “In de gevangenis worden opgroeiende mensen eerder slechtere mensen.” De “Welt” ensceneert de verantwoordelijke rechter als slachtoffer van “gewelddreigingen” en de vereniging van rechters dicht critici van het vonnis onverwijld een “aanval op de rechtsstaat” toe.

Wie valt hier eigenlijk wie aan?

Maar wie valt hier eigenlijk wie aan? Is niet het vonnis zelf een aanval op het Duitse volk, wiens justitie met twee maten meet (trefwoord: hiërarchie van de slachtoffers), regeringscritici met huiszoekingen en meningsparagrafen monddood maakt en geweld plegende migranten er zonder kleerscheuren mee laat wegkomen? En zou de binnenlandse veiligheidsdienst niet de verantwoordelijke rechter in de gaten moeten houden in plaats van het spook van “vastgesteld rechts-extreem” gevaar te construeren?

“Islamistische” terreuraanslag – rechtse symbolen verboden

Weinig verrassend is ook in Oostenrijk eenzelfde beeld te zien: in maart 2022 zouden vier minderjarige Afro-Arabische migranten een 16-jarige scholiere in de buurt van het hoofdstation in Linz verkracht hebben. De zaak zorgde voor ontsteltenis in het hele land – maar het verantwoordelijke openbaar ministerie is gestopt met het onderzoek, ondanks duidelijke getuigenverklaringen. De reden? De ingrijpende traumatisering van het meisje, die een hernieuwde getuigenis niet mogelijk zou maken. En nadat in november 2020 een “islamist” amok liep in de binnenstad van Wenen, heeft de regering onverwijld het symbool van de Identitaire Beweging en de burgerbeweging De Oostenrijkers verboden.

Ze voeren oorlog tegen ons

Deze zaken uit Frankrijk, Ierland, Duitsland en Oostenrijk laten op indrukwekkende wijze zien: de regeringen en journalisten van de West-Europese landen voeren een oorlog tegen ons. Ze doen alles om het verzet en de wil tot zelfbehoud van onze volkeren te criminaliseren en stuk te slaan. Zij zijn het die het geweld en de demografische verdringing door de geïmporteerde massa´s pas mogelijk maken. Hen moet daarom ook in de eerste plaats ons verzet gelden – vanzelfsprekend vreedzaam en in het kader van de rechtsstaat.

Bron:
heimatkurier.at
Door: Philipp Huemer

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)