1. De vertalingen/artikelen op deze site geven niet per se de mening van de vertaler/webmaster weer.
2. De eigenaar van deze site is niet verantwoordelijk voor de inhoud van reacties op artikelen.
3. Antisemitische, anti-Joodse, anti-Israëlische, antizionistische en racistische comments worden op deze site niet getolereerd!
4. Op deze site wordt met open vizier gediscussieerd en er wordt NIET op de man/vrouw gespeeld! Dat recht heeft alleen de webmaster.
5. Appeasement van en propaganda voor de islam is ongewenst, evenals het PVV- en Wilders-bashen!
6. De webmaster behoudt zich het recht voor om zonder opgave van redenen comments te verwijderen en/of reageerders een ban te geven.
Indien u “E.J. Bron”, dat bij WordPress is ondergebracht, leest en reageert op de “E.J. Bron”- artikelen, doet u dat vrijwillig en is uw IP-adres en emailadres – indien u dat vermeldt – bekend en wordt opgeslagen. Ook de (nick) naam waaronder uw post wordt opgeslagen. “E.J. Bron” zal uw gegevens nooit aan derden doorgeven, tenzij op uw eigen nadrukkelijke verzoek. Indien u zich opgeeft voor het ontvangen van de nieuwe artikelen per email, zal “E.J. Bron” ook die gegevens nooit aan derden geven. We houden uw gegevens privé, tenzij de wet of rechterlijke macht ons dwingt uw gegevens aan hen te verstrekken. Datalekken in het systeem vallen onder de verantwoordelijkheid van WordPress.
De commentaren op “E. J. Bron” worden gemodereerd. Webmaster E. J. Bron heeft andere verplichtingen naast het beheer van zijn weblog. Als er dus eens een commentaar doorheen glipt dat op enige manier niet door de beugel kan, dan betekent dat niet dat het commentaar de goedkeuring van de webmaster heeft
Sympathisanten van de website "E.J. Bron" kunnen doneren via een bankoverschrijving. Mail naar bron.contact@gmail.com voor het rekeningnummer.
Bij voorbaat dank!
Webmaster E.J.
E.J. Bron 
En de slappe Hollanders laten over zich heen lopen, maar een dorp uit Friesland bleer dapper weerstand bieden tegen de gesubsidieerde (o.a. van mijn geld) vaak werkloos schorem , die hun werkeloos zijn, vaak omdat ze niet willen werken maskeren door discriminatie te roepen.
Ik zou zeggen vetrek uit het land vol met racisten, maar dat doen de beroepszeikerds niet.
Erger vind ik de opstelling van onze landverraders die zich regering noemt
LikeGeliked door 2 people
Landverraders zitten niet alleen in de politiek maar massaal onder de onderdanige laffe Hollanders die het prachtig vinden dat onze tradities worden vermoord en geschiedenis wordt uitgewist. Ze laten zich in alles omver werpen door de onderdanige deugdschaap uit te hangen door een zooitje gefrustreerde zwarten en het linkse deug gedachten goed. Nederland is langzaamaan een grote vergaarbak van diversiteit die zich niet kunnen aanpassen aan de normen en waarden van onze samenleving en het trieste is dat zij nog worden gesteund door linkse idioten in Den Haag die er graag nog flink wat subsidiegeld tegen aan smijten. Hoe harder men discriminatie roept hoe meer beloond. Maar dat er een enorme discriminatie onder eigen mede burgers plaats vindt omdat zij geen gehoor geven aan de ziekelijke onderdrukking en het opgeven van lichamelijke integriteit hoor je toch niemand over. Nederland komt alleen in verzet als zij door een verkorte vaccinatie geldigheid niet meer op vakantie kunnen maar dat ons land voor een groot deel naar de klote is geholpen interesseert ze niet. Maar ja de tijd is nabij dat ook zij flink spijt kunnen krijgen en hele wrange vruchten mogen plukken over hetgeen waar ze nu zo actief in meelopen. Spijt komt helaas na de zonde en dan valt de klok niet meer terug te draaien.
LikeLike
en de Kerst moet er ook aan geloven : https://www.gelderlander.nl/home/arnhemse-ontwerper-suseela-komt-met-wandkleed-als-alternatief-kerstbomen-zijn-niet-duurzaam~a035313b/?utm_source=browser_push&utm_medium=push&utm_campaign=stdc_dg&fbclid=IwAR175Fg9w_CfDrUhEgTjri8eyWhz6tgebbfZ2AULRetdErYpJ5JLbyzFiv0
LikeLike
De Gelderlander is zo woke als de pest en maakt deel uit van de Algemeen Dagbladgroep. Keer op keer moet je ook lezen over ‘witte’, dus racistische Nederlanders. Deze krant heeft veel te zeggen over de zwarte slavernij, waarvoor wij, ‘witte’ racistische Nederlanders persoonlijk verantwoordelijk zijn. Dat kun je tussen de regels in desbetreffende artikelen lezen. Aan de andere kant ziet deze krant helemaal geen probleem in de deelname van het Nederlandse elftal aan het bloederige Wereldkampioenschap in de slavenstaat Qatar. Over stuitende hypocrisie gesproken!
LikeLike
als je dan nagaat dat er speciale kerstbomenKWEEK is, vraag je je toch af. Waar die Suseela Gorter heeft geleefd. is Kunst gesubsidieerd ????
LikeLike
Ach Rini
Niks loos met deze mensen.
Die denkt dat ze met haar wandkleedje een nieuw gat in de markt gevonden heeft.
En inderdaad kunst hangt zwaar aan de subsidietiet als je met het juiste geluid komt.
LikeLike
Zo’n echte boom zit wel helemaal vol met beestjes.
Dat vind ik toch wat minder. Ik weet niet of ze alleen in die boom blijven zitten.
En dan doe ik wel of mijn gordijnen een kerstboom is, hang ik er wat lampjes overheen.
Met Mariah Carey op de achtergrond met, All I want for christmas is you.
Of in mijn uppie Andre Hazes liedjes mee bleren.
LikeLike
Tja en ondertussen zitten die klootzakken die zich activisten noemen hun gesubsidieerde lul uit hun broek te lachen.
Hoe triest is het en hoe ver is Nederland gezonken??
LikeLike
https://www.skoften.net/skft/1933722/verrassing-sinterklaas-en-zn-ouderwetse-zwarte-piet-zijn-op-bezoek-bij-roddelpraat
LikeLike
LikeLike
Nooit opgeven en terugvechten.
Wanneer Rutte en zijn maatjes van het politieke toneel verdwijnen gaat er een andere wind waaien,
Wilders en Baudet houden van Zwarte Piet !!
LikeGeliked door 1 persoon
Peter Loosduinen; ….Wanneer Rutte en zijn maatjes van het politieke toneel verdwijnen gaat er een andere wind waaien….Maar de realiteit is een geheel andere. Na iedere (corrupte) verkiezing komen precies dezelfde rotzakken weer terug in het parlement. Als je gaat stemmen houdt je daarom jezelf voor de gek. De verkiezingen zijn (naar een idee van Kaag) hier net zo corrupt als in de USA. Hoe valt het anders te verklaren dat bij de laatste verkiezing het volgende plaatsvond; D66 stond op instorten (8zetels), en na de laatste verkiezingen werd het een drievoud van 24 zetels, terwijl de verguisde VVD alweer de grootste werd. En iedereen weet waar D66 en de VVD voor staan; Pro Europa, Pro Corona beleid, Pro immigratie en het uitvoeren van de smerige ideeen van Klaus Swab.
LikeGeliked door 2 people
Peter Dat algeheel triest theater in Den Haag blijft zitten het maakt ook niet meer uit de EU heeft het stokje overgenomen het is puur nog voor de bühne. Nederland bestaat niet meer en is een kleine provincie in handen van de EU het zooitje wat er nu nog zit voert uitsluitend nog uit wat door de EU is opgedragen ook het Koningshuis kunnen we wel opdoeken maar ja daar zijn de Duitsers nog erg van gecharmeerd misschien is daar nog een kasteeltje vrij. De algehele politiek en het Koningshuis heeft geen enkele toegevoegde waarde maar meer voor de Nederlandse samenleving.
LikeGeliked door 1 persoon
Als men over 100 jaar terug kijkt naar de ontstane implosie van het rijke westen zal men dit uiteraard aan de Corona pandemie toeschrijven.
Dat de oorzaken te maken hadden met immigratie uit Afrika en Middenoosten, Woke toestanden,
Oplopende criminaliteit etc. Zullen nooit meer genoemd worden.
Stef
LikeLike
Een MBO-school in Alkmaar wordt super-woke. Die school schat het hele sinterklaasfeest af en maakt van december een woke-feestmaand: een maand van ‘saamhorigheid, verbinding en inclusie’, je ziet opnieuw dat melige woke-jargoin. Nu hoeven basisscholen, KOZP en anderen dat idee maar op te pakken. Weg met het racistische en macho sinterklaasfeest! Zie:
https://www.msn.com/nl-nl/entertainment/nieuws/school-cancelt-voortaan-niet-alleen-zwarte-piet-maar-hele-sinterklaasfeest/ar-AARiU8d?ocid=msedgntp
LikeLike
Helaas Martin , niet waar !
Als een – of een stel – idioten wat brallen en niemand luistert , zijn ze roepende in de woestijn .
Maar als de meeste NLers GEHOOR geven aan dat gebral , bereiken de brallers wat ze willen .
Bij mij zal dat woke – schorem NEVER NOOIT gehoor vinden , ik kots die bagger uit !
MEEDOEN OF OPTIEFEN is mijn antwoord , dit is ONS LAND , VUILE JANKFLIKKERS .
KAPOTVALLEN KUNNEN JULLIE , WOKETUIG !
LikeLike
De geschiedenis en de daarbij behorende
vieringen onrkennen zit diep in de
p0litieke EU.
Door in de VN te ontkennen of blanco stemmen,
(wat een ontkenning is) dat de Tempelberg niets
met het jodendom te maken heeft, ontkennen ze
meteen het christendom.
het begin van het christendom speelt zich rond
de 2e tempel periode af.
Von der Leyen wil de namen Jesus, Jozef en Maria
schappen.
Ze willen een nieuwe godsdienst met elite en
slaven. Schwab verheult niets, de slaven hebben
geen bezit en moete alleen gehoorzamen.
De nieuwe gods dienst wordt The Great Rest genoemd.
LikeLike
Wat de Woke terreur gemeen heeft met de Franse Revolutie
Beide radicale bewegingen zijn doorspekt met paranoia, emotionaliteit en religieuze karikatuur
Het is de laatste tijd gebruikelijk geworden om een Jacobijnse parallel aan te voeren voor de huidige staat van links in Amerika. Er zijn inderdaad een paar guillotines verschenen, als rekwisieten in het theater van het protest. Maar het waren miniaturen van karton. De conservatieven lopen het risico van melodrama – hun eigen theater van protest – wanneer zij zich beroepen op een wakkere Terreur.
Toch is de studie van de Franse Revolutie eindeloos leerzaam, want de radicale verleiding in de politiek vertoont consistente patronen, en de Franse Revolutie laat die in kristallijne vorm zien. Hier zijn een paar historische werken over de periode die prachtig geschreven zijn, en nuttig kunnen zijn om het heden te begrijpen.
François Furet redde de academische studie van de Franse Revolutie uit een verstrengeling met het marxisme die slopend was geworden in de decennia na de Tweede Wereldoorlog. Franse historici uit die periode hadden de neiging om alle romantiek van 1917 te projecteren op Robespierre, en ook om de Sovjet-Unie te zien als de opvolgerstaat die door de Geschiedenis was uitgekozen om de zaak vooruit te helpen. Wat dit niet langer houdbaar maakte was de publicatie, in 1973, van Aleksandr Solzjenitsyn’s Goelag Archipel. Dezelfde parallellen waarop marxistische historici hadden gehamerd, waren nu vernietigend voor hun enthousiasme. Net zoals Solzjenitsyn aantoonde dat de goelag niet slechts een bijkomstigheid van de revolutionaire staat was, maar veeleer de centrale manifestatie en betekenis ervan, zo werd het nu noodzakelijk de vraag te stellen of de Terreur niet slechts een betreurenswaardige episode was die door verzachtende omstandigheden kon worden verontschuldigd, maar de meest onthullende uitdrukking van de revolutie als een politieke cultuur.
Deze vraag had gevolgen voor de manier waarop men de revolutionaire hartstochten van de jeugdbeweging van de jaren zestig moest begrijpen, en Furet schrok er niet voor terug om hieruit de nodige lessen te trekken. In zijn jeugd was hij lid van de Franse communistische partij, maar hij kwam tot een heel andere kijk op de dingen. Het openingsessay van Furets Interpretatie van de Franse Revolutie biedt veel rijkdom. Hij verklaart bijvoorbeeld de paranoïde stijl van de revolutionaire politiek, en haar neiging om macht uit te oefenen door middel van verzonnen morele noodsituaties.
Furets laatste boek, The Passing of an Illusion , traceert de revolutionaire passie in haar carrière doorheen het 20ste-eeuwse intellectuele leven in het Westen. Schrijvend in het begin van de jaren negentig, toen het communisme net was ingestort, moet de keuze van de titel de kopers van het boek treffend hebben geleken. Maar Furet wist dat “de revolutie” oneindig rekbaar is, zo grenzeloos is haar belofte en zo grenzeloos is haar “vermogen om ervaring te overleven”. Ze heeft een geboortedatum (1789) maar geen einde; ze levert “de matrix van de universele geschiedenis”. Die geschiedenis wordt begrepen als een strijd voor menselijke emancipatie, haar poolster een visie van gelijkheid. Wat haar in de weg staat, verschijnt niet louter als obstakel, maar als hatelijke vijand.
In de jaren 1780 waren de hoogste kringen van de Franse samenleving, evenals het bredere lezerspubliek, verliefd op de geschriften van Jean-Jacques Rousseau. Veel invloedrijker dan zijn werken over politieke filosofie waren zijn werken over sentimentele opvoeding, Emile en de Nouvelle Héloïse. Zoals Simon Schama schreef: “Rousseau’s werken over persoonlijke deugdzaamheid en de moraliteit van sociale relaties verscherpten de afkeer van de status quo en definieerden een nieuwe trouw. Hij schiep, in feite, een gemeenschap van jonge gelovigen.” Rousseau gaf geen routekaart voor de revolutie, maar hij vond wel “het idioom uit waarin haar ongenoegens zouden worden geuit en haar doelen zouden worden verwoord”.
Wat de morele uitverkorenen onderscheidde was het bezit van un coeur sensible, een voelend hart. Zichtbare uitdrukking van innerlijke gevoelens werd aanvaardbaar, en overmand worden door hartstocht was inderdaad een teken van een nobel karakter. Huilen was een teken, niet van zwakte, maar van oprechtheid. Schama schrijft dat “tranen juist werden gekoesterd omdat (men aannam) ze niet te stoppen waren: de ziel irrigeerde direct het gelaat. Tranen waren de vijand van cosmetica en de saboteur van beleefde vermomming. Het belangrijkste was dat een goede huilbui aangaf dat het kind op wonderbaarlijke wijze in de man of vrouw bewaard was gebleven”. Let op de rol van zelfonthulling in het creëren van een morele typologie van burgers. Weldra zou oprechtheid de deugd worden waarop bijlzwaaiende sans-culottes aanspraak maakten.
Bij het lezen van Schama’s verslag van huilende Franse mannen en vrouwen vóór de Revolutie, moet men denken aan het huidige emotivisme, waarin gevoel de plaats inneemt van intellectuele samenhang als index van waarheid. Dat wil zeggen, van de eigen waarheid, die anderen moeten erkennen en aanvaarden – of anders diep verwonden. Op Twitter zijn tranen natuurlijk niet zichtbaar. “Ik sta letterlijk te trillen” is een verbale verfraaiing die hetzelfde doel lijkt te dienen. Het geeft een intens gevoel weer, en daarmee de morele geloofwaardigheid van iemands reactie.
(Dit achterlijke gedrag is momenteel schering en inslag in de Kamer. Onlangs was het Corinne Ellemeet van GL die de ‘rillingen over de rug liepen’. Zij zanikte en jankte maar door
https://twitter.com/i/status/1436005742293798922)
In 2020 verrezen in steden overal in Amerika heiligdommen voor George Floyd, met kaarsen voor omfloerste afbeeldingen van de man (zoals in een hindoetempel). Een enorme holografische beeltenis van Floyd ging op tournee door de zuidelijke staten. We hebben allemaal de video’s gezien van blanken die de voeten van zwarte mensen wassen, in navolging van Christus’ dienstbaarheid, en die zich in verschillende vernederende houdingen neerbuigen terwijl ze zelfverloocheningen scanderen.
In Robespierre’s Festival van het Opperwezen werden expliciet religieuze rekwisieten, voordrachten en beelden gebruikt om de revolutionaire ideologie een sacraal gevoel te geven in een opzettelijke karikatuur van katholieke ceremonies. “Hier waren geen toeschouwers maar feestvierders, geen publiek maar een volk,” zoals de historica Mona Ozouf schreef. Het Festival werd voorafgegaan door de vernieling van de standbeelden van Frankrijk door “beeldenstormende commando’s van het revolutionaire leger”. Het hart van Marat (een van de bloedigste Jacobijnen, zelf in zijn badkuip doodgestoken door een provinciale vrouw, Charlotte Corday) werd in een vat gedaan en aan het dak van de Cordeliers gehangen terwijl de menigte werd aangemoedigd om nieuwe psalmen te reciteren (“O cor Marat, O cor Jesus”). Het feest viel samen met een drukke periode voor de guillotine, zoals Robespierre van plan was.
Was de revolutionaire cultus dan een strategische list, bedoeld om de Revolutie door een oppervlakkige continuïteit te verzoenen met de katholieke gewoonten? Misschien was het een poging om de Revolutie tot een goed einde te brengen door een staatsgodsdienst in te stellen, in de hoop dat dit zou helpen om de sociale cohesie veilig te stellen? Over deze vragen zijn de historici het niet eens, en Ozouf leidt ons door de controverses.
Het hedendaagse Amerika is ongeveer zo ver van katholiek Frankrijk als maar mogelijk is. Religieuze verlangens, blijkbaar een vast onderdeel van onze menselijke aard, zijn in onze geseculariseerde samenleving al lang gefrustreerd. Maar juist daarom kan revolutionaire vroomheid een bijzondere aantrekkingskracht hebben. Dit heeft te maken met een vraag die al lang boven het verschijnsel “politieke correctheid” zweeft: hoe oprecht is het? En is het quotiënt van oprechtheid aan het veranderen?
Reihan Salam schreef in The Atlantic in 2018, wat nu lang geleden lijkt, over het nut van “white bashing” als onderdeel van het verbale repertoire van succes in elite-instellingen. In deze setting was het over het algemeen ironisch, zelfs terwijl het belangrijk werk deed om aan te geven dat men bekwaam is in de codes van de heersende klasse. “De mensen die ik blanken aartsvijandig heb horen veroordelen, zijn voor het grootste deel mensen met een opwaartse mobiliteit die bewezen hebben behoorlijk bedreven te zijn in het navigeren door elitaire, overwegend blanke ruimten (Sylvana Simons is een duidelijk voorbeeld).
Salam, een kind van Bengalese moslims en student aan Harvard, ging het hekelen van blanken zien als een vorm van “intra-blanke statusverwisseling”, een middel om de scheidslijn tussen “hogere blanken” en “lagere blanken” duidelijk te maken.
Het is moeilijk om een datum vast te stellen, maar op een gegeven moment is dit gezelschapsspel de grenzen van het beoogde publiek ontstegen. In de handen van de vulgairen werd het eerder letterlijk dan speels, eerder moralistisch dan urbaan, een manier om ressentimenten te mobiliseren en in te zetten. Ook hier moet men denken aan het trickle-down radicalisme in het Frankrijk van de jaren 1780, zoals beschreven door Simon Schama. De sentimentele modes van de elite, haar interne drama’s die zich leken af te spelen in een veilig “cultureel” register, zouden de kiem worden van iets onheilspellenders. Iets onbedoelds en oncontroleerbaars.
MATTHEW CRAWFORD
https://unherd.com/2020/10/what-the-woke-terror-shares-with-the-french-revolution/?=refinnar
Simon Schama, Citizens: A Chronicle of the French Revolution (1989)
Mona Ozouf, “Revolutionary Religion”, in A Critical Dictionary of the French Revolution (1989)
LikeLike