Antisemitisch NOS-journaal wekt bewust Jodenhaat (II)

(Door: Martien Pennings)

Het satanische immoralisme en de kosmische incompetentie van Sacha de Boer en Rik van de Westelaken

A) Het Grootste Morele Probleem Van De Westerse Beschaving

Ik heb de ondertitel van dit stuk al dagen geleden aangekondigd in mijn eerste artikel terzake. Er is dus nagedacht over de sterke woorden die ik (1945) gebruik: ‘satanisch immoralisme’ en ‘kosmische incompetentie’.  Maar ik heb het dan ook over Het Grootste Morele Probleem Van De Westerse Beschaving: het antisemitisme van eeuwen en de Jodenmoord door de Nazi’s. Sacha de Boer (1967) en Rik van de Westelaken (1971) zijn objectief voorbereiders van een Nieuwe Holocaust die naar ik hoop God en het Israëlische leger zullen verhoeden! Maar als het zich opnieuw voltrekt, zal het in het Midden-Oosten zijn en misschien deels een nucleair karakter hebben. Deels ook zal de nieuwe Jodenmoord de vorm aannemen van pogroms in West-Europese steden door 5^e colonnes van moslims aangevuld met ‘linkse’ fascisten en neonazi’s. Dit zijn de groepen die zich door de voortdurende Israël-demonisering via media als het NON-journaal in hun Jodenhaat gelegitimeerd zien. Moslims hebben die legitimering van de Westerse media overigens nauwelijks nodig, die vinden de Jodenhaat kant en klaar als opdracht in hun ‘geloof’.

Ik wil niet suggereren dat de rest van de redactie van het linkse staatsjournaal ook maar één haar beter is dan De Boer of Van de Westelaken. Maar misschien helpt het als ik een paar van die bij gebrek aan intellectuele en morele substantie omhoog gezweefde ‘presentatoren’ bij name noem. Het zou kunnen dat de aangesproken non-valeurs eens gaan lezen wat ik ze te zeggen heb en een begin van besef kweken dat hun berichtgeving voor wat betreft Israël uit zeer ranzige, zeer foute en zeer weerlegbare propaganda bestaat. Misschien dat ze dat begin van besef dan mededelen aan hun collega’s en dat Astrid Kersseboom, Jeroen Overbeek, Rob Trip, Jeroen Tjepkema, Herman van der Zandt en zelfs hoofdredacteur Marcel Gelauff zich eens achter het oor gaan krabben.

Het is bovendien niet de eerste keer dat de dames en heren uitgelegd wordt dat ze geen nieuws verslaan maar Palmaffiapropaganda bedrijven. Over de ‘correspondenten’ ter plekke maak ik me geen illusies: Monique van Hoogstraten (1) en Sander van Hoorn móéten beter weten . . . . . En ik denk, ik wéét eigenlijk, dat ik over de presentatoren óók geen illusies hoef te koesteren. (2)

Van Rik van de Westelaken ontdekte ik bij het schrijven van dit stuk dat-ie homosweel is, dus des te wonderlijker dat-ie Israël demoniseert, het land dat aan het front van onze Joods-Christelijk-Verlichte traditie staat, de cultuur dus waarin-ie zijn identiteit kan beleven. Israëlbashend steunt hij bovendien indirect een ideologie, de islam, waarin men graag  homo’s op allerlei creatieve wijzen mag vermoorden. Roelf-Jan Wentholt heeft een mooi stuk gewijd aan deze geestesziekte van de homogemeenschap in Nederland.

En dan Sacha de Boer. Ik vraag me wel eens hoopvol af of die steeds chagrijniger wordende kop van De Boer te maken heeft met de leugens die ze moet oplepelen over Israël of toch onverhoopt met de gang van zaken in het bed dat ze met Rick Nieman (1965) deelt. Ik bedoel: wéét mevrouw Nieman dat het Israël-item dat ze in bijvoorbeeld het 8-uur-journaal van 13 december 2012 presenteerde één grote lastercampagne tegen de Jodenstaat was? Hoe moet ik die uiterst lichte minachting in dat smoeltje interpreteren, dat vermoeden van een aanzet tot een opgetrokken neus? Als misplaatste intellectuele en morele hoogmoed? Wat bevalt haar niet? Vindt ze, zoals zo vele halve garen in onze toonaangevende maatschappelijke echelons, dat die Israëli’s net Nazi’s zijn? Dus dat die schuimbekkende terreur van de ‘Palestijnen’ die nu al 90 jaar duurt, sinds 1920, verklaard moet worden uit de slechtheid van de Joden?

Sacha de Boer en Rik van de Westelaken en het hele NON-journaal figureren natuurlijk in een veel grotere context. Alvorens één bijzonder smerige leugenuitzendig van het NON-journaal, die van 13 december 2012, over Israël te analyseren, bespreek ik eerst die grotere context.

De Hamas-leiders Meshaal en Haniye op het podium bij de viering van het 25-jarig bestaan van Hamas. De stad op de achtergrond van de raket is Jeruzalem.  Ik zou zeggen: wie ogen heeft om te zien, dat hij ziene! En dan hebben we het nog niet eens over de oren die je kan gebruiken om de krypto-genocidale taal van de rotzakken te horen.

B) Het mentale landschap

Sacha de Boer en Rik van de Westelaken waren de antisemieten van dienst bij het  NOS-journaal  van maandag 13 december 2012. Van de Westelaken, het meest vergenoegde bonhommeke van de hele televisie, verzorgde het Israëlbashen in het zes-uur-journaal.  Mantelpakje De Boer, gespecialiseerd in vederlicht dedain, deed in het acht-uur-journaal (vanaf 13:30) de Jodenhaatverzorging.

Je weet het bijna nooit zeker, natuurlijk, van dat antisemitisme. Behalve wanneer mensen aan het hoofd van Israël-demoniserings-demonstraties lopen waarin door cultuurverrijkers uit krachtwijken gescandeerd wordt: ‘Hamas, Hamas! Joden aan het gas!’ Maar bij het NON-journaal wordt in elk geval wel objectief hard gewerkt aan het mogelijk maken van een Nieuwe Holocaust in Israël en aan een Nieuwe Jodenvervolging in Nederland. De vraag is natuurlijk: zijn ze zich dat bewust? Je zou zeggen van wel, omdat het zo langzamerhand voor iedereen duidelijk kan zijn dat de Israël-berichtgeving in alle mainstream-media in alle Westerse landen al veertig jaar lang een steeds in volume en intensiteit aanwassende tsunami van laster is.

Gaan de journalisten van het Provinciaal Journaal voor zichzelf ooit toegeven dat ze al decennia een Foute Ideologie verkondigen inzake islam, Israël, moslim-immigratie en Europese Unie? Of gaan ze door, koste wat kost? Het is een lastige psychologische kwestie, want de mens is in de regel liever schuldig dan beschaamd. De mens is meestal liever een uitdagende boef dan een beschaamde verliezer.

En dan heb je nog de groepsdynamiek. Ons NON-Journaal maakt deel uit van een Linkse Kerk die alle sleutelposities bezet in de politiek, de media en het onderwijs, dus overal waar het bewustzijn van de bevolking wordt gevormd.  Daar staan carrières, status en inkomen op het spel. Daar spelen persoonlijke loyaliteiten en machtsafhankelijkheden. Dus wie gaat aan de vergadertafel  voor de eerste keer Het Grote Geloof aanvallen en zeggen: ‘Maar de Keizer heeft helemaal geen kleren aan!’ Wie gaat, met andere woorden, bij een beleidsvergadering van het NON-journaal vaststellen dat men inzake de cluster Israël-Islam-Immigratie al decennia op een steeds fouter wordend spoor zit? Dat wil zeggen op een spoor waarop het oudste nazisme ter wereld, de islam, wordt mooi gepraat en Israël, het land in de frontlinie van onze Joods-Christelijk-Verlichte traditie, wordt gedemoniseerd.

Er spelen ingewikkelde psychologisch-politieke processen op een individueel niveau. De leden van onze nep-elite zijn vaak zelf ex-communisten, of mensen van een tweede generatie die door ex-communisten gevormd zijn, en die nu met behulp van de islam hun haat tegen het Westen vorm geven. Megalomane maakbaarheidsillusies gecombineerd met neerbuigendheid: het ‘helpen’ van de arbeidersklasse of van bruine nepmensjes die nog niet zover zijn als ‘wij’ is de favoriete sfeer van de politiek correcte Gutmensch.  Dus wuift die Gutmensch 1400 jaar gruwelgeschiedenis en wereldwijde actualiteit van de islam weg en is-ie tegen die nazi’s in Israël en voor de zielige ‘Palestijnen’. Want zeg nou zelf?  Dat die ‘Palestijnen’ zoveel terreur plegen moet toch wel aan de wreedheid van de Israëli’s liggen? Israëlbashers zijn gewoon héél erg goede mensen die van alle rampen die mensen elkaar aandoen héél toevallig zelfverdediging door Joden het ergste vinden. Dat zijn de hedonististisch-narcistische zelfmanifestanten, de better-than-thou-ers die over onze plasmaschermen krioelen. En dan heb je nog het weg-met-ons-syndroom, een uitwas van het Christendom, waarin men tegen ‘Amerika’,  het kapitalisme’, ‘het kolonialisme’ en ‘het imperialisme’ is en dan ben je vanzelfsprekend ook tegen Israël. Israël is sowieso een diepe belediging voor ‘links’, omdat het against all odds een welvarend land is. Het is de ultieme ontkenning van de bewering dat arme landen arm zijn door externe oorzaken.

Het maakt deze ‘anti-kolonialisten’ niet uit dat de Arabieren in 638 na Christus, toen de Joden al minstens anderhalf millennium in Palestina woonden, aldaar binnenvielen en zowel Joden als Christenen onder een koloniaal terreurbewind brachten om ze vervolgens 1300 jaar lang onder dat juk te houden. Maakt ze ook niet uit dat de kolonisatie door de Joden van Palestina vanaf 1880 dus eigenlijk een daad van dé-kolonisatie was, waarbij overigens niemand werd verdreven en waarbij in een nagenoeg leeg land, dat alleen vervuld was van feodaal-islamitisch-Arabisch-Ottomaanse rotzakkerij, een maximum aan beschaving en welvaart werd gebracht.

Gewetenloze, stompzinnige en huichelachtige wegkijkmentaliteit is van alle tijden. Wat dat betreft ‘Im Westen nichts Neues’. Want Sacha de Boer en Rik van de Westelaken functioneren in een West-Europa dat sinds de oliechantage van 1973 zichzelf heeft verkocht aan de Arabieren. Op het hoogste Europese niveau is toen besloten dat ‘we’ de islam, massa-immigratie van moslims en ‘Palestijnen’ geweldig gingen vinden en Joden eigenlijk  toch wel weer gewoon Untermenschen. We gingen het alleen niet meer zo zeggen: we zijn de Joden alleen ‘Israël’ gaan noemen.

En sinds die tijd, het 1973 van ‘de oliecrisis’, is langzaam en zeer bewust van bovenaf de West-Europese bevolking gehersenspoeld. Al is het mogelijk dat veel van de beleidsbepalers, vooral die van Franse origine, indertijd uit naïviteit en gebrek aan historische kennis werkelijk hebben gedacht dat Europa met het islamitische Midden-Oosten een combine kon gaan vormen die de machtsstrijd zou kunnen aangaan met Amerika. (“De Fransen verbeelden zich nog steeds dat zij de Levant beheersen en zijn niet in staat om zich te realiseren dat de Levant hen inmiddels beheerst.”) In elk geval is in ruil voor ongestoorde olie-aanvoer op het hoogste Europese niveau besloten dat de Arabische wereld voortaan kon rekenen op anti-Israël-politiek, massale immigratie van moslims en ‘respect voor de islam’. Het denken is via de politiek de media en het onderwijs langzaam een andere richting opgestuurd, tot de mentaliteit 180 graden was ‘omgeturnd’ (weet-je-wel). Als een olietanker die langzaam van koers veranderde tot hij precies de tegenovergestelde richting op voer. De overweldigende sympathie voor Israël die vooral in Nederland, maar eigenlijk in heel West-Europa aanwezig was, is sinds 1973 totaal verdwenen en veranderd in demonisering van Israël en het knuffelen van de doodsvijanden van de Joden: de Arabieren, de islam en de Palmaffia’s van genocidale Hamas tot terroristenleider Abbas.

Inmiddels is die ‘Europese Unie’, waarin die plannen tot vriendschap met Arabierië werden ontwikkeld, uitgegroeid tot een Sovjetachtig monster, de EUSSR, de Europese Unie van Socialistische Sovjet Republieken, waarin een regentendom dat zich stompzinnigerwijs maar treffend ‘politiek correct’ noemt, bezig is de laatste restanten van demokratie in Europa op te ruimen. Stompzinnigerwijs maar treffend, zei ik. Want ze beseffen niet eens dat het een term uit het Stalinistische jargon is: ‘Die Partei hat immer Recht!’ Maar kloppen doet het wel, ik zei het al: de biografieën van al wat tegenwoordig in West-Europa de toon aangeeft in de media, de politiek en in het onderwijs – dus in alle sleutelsectoren – vertonen  sporen van een communistisch verleden. Ze hebben gewoon liefde voor het ene totalitarisme ingewisseld voor adoratie voor het andere, de islam. En dus zien we dat zowel geestelijk als materieel spuuglelijke wijf ‘Lady Ashton’ voortdurend namens het Orwelliaanse conglomeraat dat ‘Europese Unie’ heet, de Newspeak uitbraken waarin alle waarheid rond Israël is geperverteerd tot gore leugen.

Doordat het internet steeds beter functioneert, kunnen de woordvoerders van de EU er steeds minder omheen om de gewelddadigheid van Hamas te veroordelen. Maar als ze het al doen, dan achteraan in een verklaring, nadat eerst het huizen bouwen in de eigen hoofdstad door Israël als een groot kwaad is voorgesteld.

In die politieke en mentale ruimte functioneren niet alleen de ‘presentatoren’ Sacha de Boer en Rik van de Westelaken, niet alleen een hele NON-journaal-redactie, maar een hele Westerse cultuur. Om de hardste feiten rond Hamas kunnen de dames en heren niet meer heen, maar je merkt aan alles dat ze het maar wat graag zouden doen.

Kijken we nog verder en ‘hoger’ buiten en boven de Europese ruimte dan vinden we de ‘Verenigde Naties’ die ik graag de Verenigde Nazi’s noem, omdat de mentaliteit van die VN bepaald wordt door de OIC, de Organisation of the Islamic Cooperation, een web van 57 islamitische landen die op een nóg wijder web van islamfreundliche dictaturen in Latijns-Amerika, Afrika en Azië kunnen rekenen. De oliedictators kunnen het heel goed vinden met Derde Werelddictators, vooral als het erop aankomt om smerige demoniserings-resoluties tegen Israël aangenomen te krijgen. De islam is dus een wereldmacht en zoals ik heb aangetoond is de islam een nazisme avant, pendant et après la lettre. (3)De islam is het oudste ‘nazisme’ ter wereld en hoefde van de ‘echte’ nazi’s slechts één nieuw dingetje te leren, namelijk dat Joden niet alleen een soort honden zijn die je naar het voorbeeld van de Profeet Mohammed kan gebruiken, schoppen en vermoorden, maar dat ze ook almachtige manipulators en uitzuigers van de hele wereld zijn, die je moet vrezen. Ja, dat is best wel een beetje een tegenstelling. Maar sinds wanneer hebben gelovigen zich daardoor van hun wanen laten afhouden?

                      Een cartoon van 15 jaar geleden: Vom Judenhassfront nichts Neues

C) De betreffende journaaluitzendingen van 13 december 2012

We kunnen ons beperken tot een analyse van wat Sacha de Boer in het acht-uur-journaal van 13 december 2012 vanaf 13:30 te berde brengt, omdat de inhoud van het zes-uur-journaal met Rik van de Westelaken daarin vervat is. Ik citeer de gesproken tekst van De Boer in extenso en lever vervolgens commentaar:

“En de plannen van Israël om nog eens een flink aantal huizen te bouwen in bezet Palestijns gebied is in Europa heel slecht gevallen. De Israëlische regering besloot dit nadat een ruime meerderheid van de VN-lidstaten had ingestemd met de verhoging van de status van de Palestijnse gebieden. Veel Europese regeringen, en zelfs ook de Amerikaanse, zien de plannen als een groot obstakel voor het toch al niet zo vlot verlopende vredesproces.  In Londen werd vanmiddag de Israëlische ambassadeur naar het ministerie van buitenlandse zaken geroepen, in diplomatieke termen een vrij forse stap. Hetzelfde gebeurde in Parijs en Stockholm, in Spanje, in Denemarken. In een verklaring zegt de Nederlandse regering zich ernstige zorgen te maken en te hopen dat Israël de plannen terugdraait. Ook de Duitse regering mengde zich in de discussie en zei dat de bouwplannen de kans op vrede tussen Israël en de Palestijnen nog verder zullen schaden.”

Het beklemmende, griezelige, angstaanjagende is dat het bovenstaande een behoorlijk feitelijk nieuwsverslag was. De waanzin die de wereld in zijn greep heeft,  kon niet beter geïllustreerd worden. Dit was inderdaad de reactie van de ‘officiële wereld’ op de aankondiging van Israël dat het huizen gingen bouwen in de eigen hoofdstad.

Zoals Daniel Greenfield commentarieerde:

“Er zijn maar weinig wapens zo dodelijk als het Israëlische huis. Wanneer eenmaal de bakstenen en mortel zijn samengevoegd, is het huis vreselijk gevaarlijk geworden. ( . . .). Vergeet de clusterbom en de mijn, de gifgasgranaat en zelfs biologische wapens. Laat Iran zijn atoomwapens krijgen en houden. Israëlische huizen, dat is pas erg! Islamitisch Soedan kan een genocide met een stapel lijken zo groot als een Afrikaanse berg veroorzaakt hebben, dat kan niet dezelfde aandacht trekken van de wereld als zoiets schandaligs als het bouwen van een huis en dat vullen met Joden. Joden die zijn verdreven uit Egyptisch Cairo, Syrisch Aleppo, Irakees Bagdad, Marokkaans Marakesh en Libisch Tripoli. Als Israël een huis bouwt, dan is de internationale gemeenschap woest, jammert en dreigt haar ambassadeurs terug te trekken en de Israëlische perziken te boycotten. ( . . .) in de wapenwedloop tussen de huizen en de raketten lijken de Israëli’s te winnen. En dat is niet goed voor de vrede. Als Israëli’s alle raketten overleven en dóórbouwen, wat is er dan nog voor hoop op vrede? Twintig jaar van terreur heeft geen Israëlische regering ervan weerhouden om vredesbesprekingen aan te gaan. ( . . ) VN-chef Ban Ki-moon heeft verklaard dat Israëlische huizen een ‘bijna fatale klap’ uitdelen aan het vredesproces. ( . . .) Woningen die alles in de wereld lijken te verhinderen: van een onafhankelijk Tibet tot vrede in Syrië en van een economische opleving in de EU tot vrouwenrechten in Saoedi-Arabië.”

Greenfield heeft het over twintig jaar, maar het zijn er natuurlijk negentig, want de terreur woedt al sinds 1922. Maar overigens brengt hij nog eens bloemrijk onder woorden dat de quasi-elite die in het Westen aan de politieke en mediale knoppen draait starnakels gek is. Netanyahu bracht dat gegeven  over het Westelijk Jodenhaatfront zeer recent aldus onder woorden:

“Ik denk dat in veel delen van Europa de bereidheid bestaat om altijd het slechtste over Israël aan te nemen. Dat maakt al vele jaren lang deel uit van onze geschiedenis in Europa. De mensen geloven ongelooflijke dingen over de Joden en velen nu ook over de joodse staat. Wat is dan onze grote misdaad? We bouwen in gebieden, die in een vredesakkoord bij Israël zullen blijven. En het gaat niet om een of andere vreemd grondgebied. Het is het land, waarin de Joden al bijna 4000 jaar lang leven. We spreken hier van voorsteden die tot het stadsgebied van Jeruzalem behoren. Hier wordt geen landkaart veranderd of van tevoren ‘verjoodst’.”

Sacha de Boer vervolgde:

“En het besluit van de Israëlische regering houdt in dat er in het Palestijnse deel van Jeruzalem drieduizend huizen worden bijgebouwd. Ook worden er versneld plannen gemaakt voor een nieuw nederzettingproject op de westelijke Jordaanoever, vlak bij Jeruzalem. Daar is al een groot aantal illegale Joods nederzettingen, waardoor het noordelijk deel van de westelijke Jordaanoever zo goed als afgesneden wordt van het zuidelijk deel. De westelijke Jordaanoever werd door Israël in 1967 bezet en sindsdien werd er een groot aantal Joodse nederzettingen gebouwd. Die nederzettingen en hun directe omgeving zijn verboden gebied voor Palestijnen.”

Deze alinea, deze vijf zinnen, zijn van een verbijsterende leugenachtigheid en het valt moeilijk uit te maken of we hier met incompetentie, met kwaadaardige opzet of met een mengeling van beide  te maken hebben.

We beginnen met het kleinere vuil van de relatieve ‘details’.

Er is namelijk nergens een ‘nieuw’ nederzettingenproject, want alles wat er gebouwd gaat worden door Israël valt binnen een gebied waarvan al sinds het Oslo-Akkoord van 1993 duidelijk was dat het aan Israël zou toevallen bij een definitieve vredesregeling.  Likoed Nederland meldt: “Het Clinton vredescompromis van 2000/2001 bepaalde al dat het gebied E1 en de naastgelegen voorstad Ma´ale Adumim bij Israël zou blijven vanwege de Joodse meerderheid daar.”  Zelfs de linkse Israëlisch duifjes van het Geneve-Initiatief stemden daar mee in.

We hebben hier dus te maken met een door het NON-Journaal totaal kunstmatig opgeklopte Jodenhaatpudding.

Wel is het zo dat Israël zich in de loop van ‘het vredesproces’ van Oslo als extra gebaar van goede wil bereid heeft verklaard om alleen op die plekken bij te bouwen waarover de partijen het in 1993 al eens waren dat a) ze bij Israël zouden komen, en waar b) de natuurlijke aanwas van de Joodse bevolking huizenbouw nodig zou maken.

Precies dat is het dus wat Israël aan het doen is: huizen bouwen op plekken waarvan eigenlijk al sinds Oslo 1993 duidelijk is dat ze aan Israël zouden toe vallen en waar een dringende behoefte aan huizen voor Joden is.

Nóg een brokje viezigheid van relatief geringe omvang in de boven geciteerde tekst van Sacha de Boer: “waardoor het noordelijk deel van de westelijke Jordaanoever zo goed als afgesneden wordt van het zuidelijk deel”.

Dat is dus gewoon een flagrante leugen. Want op het betreffende punt blijft de landstreek Samaria-Judea (‘de Westbank’) 15 kilometer breed. Deze all out lie wordt door ‘correspondente’ Monique van Hoogstraten middels een voice over  bij leugenbeelden onderstreept:

“Om deze heuvels gaat het. Het E1-project zoals het heet. Een gebied tussen Jeruzalem en de grote Joodse nederzetting Ma’ale Adumim. Nu nog toegankelijk voor Palestijnen. Het is hun doorgaande route van noord naar zuid. Tijdrovend maar doenlijk. Als het E1-project doorgaat, komt de doorgang in gevaar.”

Een ‘Palestijn’ komt aan het woord:

“Als deze weg dichtgaat, kan ik mijn zaak wel vergeten. Ik ben afhankelijk van deze route die het noorden met het zuiden verbindt. Israël is onze vijand. Die zich op allerlei manieren met ons bemoeit en problemen voor ons veroorzaakt.”

Van Hoogstraten opnieuw bij beelden:

“De fysieke band tussen de twee delen van de Westelijke Jordaanoever wordt dan zo goed als doorgesneden. En dat maakt de vorming van één Palestijnse staat nóg moeilijker.”

Die hele bijdrage van Van Hoogstraten, inclusief die zogenaamd zielige ‘Palestijn’ van wie ik wel eens de precieze achtergrond zou willen leren kennen, is dus gebaseerd op een doodgewone en openlijke leugen. (5) Elder Of Ziyon legt uitgebreid uit waarom het een verzinsel is dat de aaneengeslotenheid van het “Palestijnse” gebied verbroken zou worden: “The truth about E-1”. Er komt een weg die het te bebouwen gebied omzeilt en die zal sneller zijn omdat er geen roadblocks  meer nodig zullen zijn.

Het NON-journaal van de volgende dag, toen er een groot feest werd gevierd ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van Hamas, was veel minder kritisch. Ik heb het hier beschreven. De Hamas leiders, die hun voorgenomen genocide op de Joden gewoon in hun Handvest hebben staan, stapten uit een enorme kartonnen raket die symbolisch voor een net zo enorm kartonnen decor van de stadsmuren van Jeruzalem stond. De symboliek kon niet duidelijker zijn en dus bracht het NON-journaal dat decor slechts zijdeling en kort in beeld. In een toespraak tot een zee van jihadisten zei Hamas-leider Meshaal: “Palestina is van ons  van de rivier tot de zee en van zuid tot noord. We zullen geen centimeter van het land prijsgeven.” Die rivier is de Jordaan en die zee de Middellandse.

Maar  het is nóg veel erger. De hierboven behandelde relatieve “detail”-leugens over het nieuwe van de bouwplannen of het onmogelijk maken van een aaneengesloten “Palestijnse” staat, functioneren binnen een gigantische vervalsing van de hele historische context, niet alleen door het NON-journaal, maar door de hele Westerse Israël-bashing-machinerie, zowel van mainstream media als van ‘de hogere politiek’ in de vorm van EUSSR en Verenigde Nazi’s. Het boven geciteerde stukje tekst van Sacha de Boer gewaagt van ‘illegale Joods nederzettingen’, van  ‘westelijke Jordaanoever werd door Israël in 1967 bezet’ en van ‘verboden gebied voor Palestijnen’.

Alleen al vanuit een puur moreel oogpunt, dus nog los van elk volkenrechtelijk kader, is die term  ‘illegale Joods nederzettingen’ een monstrum. De Joden die vanaf 1880 naar Palestina trokken,  op dat ogenblik en tot het einde van WOI onderdeel van het Ottomaanse Rijk, maakten een begin met een demokratische, humane, welvarende en redelijke samenleving binnen het heersende kader van islamitische feodaliteit, willekeur, armoede en irrationalisme. Alleen al op grond van het feit dat zij een moreel oneindig superieure orde brachten op wat er aanwezig was, hadden de Joden een natuurrecht om daar te koloniseren. En de term ‘koloniseren’ is bovendien niet juist: met humane en civiele middelen (koop en ontginning!) namen de Joden weer in bezit wat hen in 638 met bloedig geweld ontnomen was door de Arabieren, die daarna 1300 jaar lang een wreed en uitbuitend bewind hadden gevoerd over Joden en Christenen. Het was derhalve veel eerder een proces van dékolonisatie en bovendien een rechtvaardiger proces van dékolonisatie dan na 1945 in Azië en Afrika op gang kwam, want de Westerse blanken hadden in hun koloniën nog fundamentele vooruitgang en ontwikkeling gebracht, terwijl de Arabieren en Turken in Palestina 1300 jaar lang alleen wreedheid, uitbuiting en neergang brachten. Volgens elk ooggetuigenverslag uit de 19^e eeuw was Palestina destijds een desolate, straatarme en ontvolkte landstreek.

We hebben het over de ‘illegale Joodse nederzettingen’ van Sacha de Boer, die dus alleen al vanuit een puur abstract moreel oogpunt zéér ‘legaal’ zijn. Maar ook in de engere legale zin zijn de Joodse nederzettingen in Samaria-Judea (‘op de Westbank’) legaal. In 1922 werd namelijk in San Remo besloten dat de Joden zich in heel Palestina mochten vestigen en dat was toen inclusief het huidige Jordanië, wat je zou kunnen noemen ‘de Eastbank’. In datzelfde jaar 1922 maakten de Engelse mandaatvoerders in Palestina echter reeds 70% van dat gebied ontoegankelijk voor Joden, omdat de Engelsen vonden dat het gebied dat indertijd ‘Transjordanië’ heette en tegenwoordig ‘Jordanië’ heet, gegeven moest worden aan een Arabier die Abdoelah heette, die de Engelsen tegen de Turken had geholpen, maar die door de Wahabitische revolutie in wat nu Saoedie-Arabië heet van zijn functie als beheerder van de Kaaba in Mekka was beroofd. (4) Maar voor het gebied dat al duizenden jaren Samaria-Judea heet en dat de Palmaffiapropaganda ‘de Westbank’ is gaan noemen geldt het verdrag van San Remo van 1922 nog onverkort: het is legaal vestigingsgebied voor de Joden.

Onverkort, zei ik zojuist. Maar ik zou moeten zeggen: verlengd. Want het recht op vestiging door de Joden in Samaria-Judea is zowel moreel als volkenrechtelijk oneindig groter geworden omdat Israël via die ‘Westbank’ twee maal met genocidale bedoelingen is aangevallen: in 1948 en in 1967. Dus als Sacha de Boer rept van “westelijke Jordaanoever werd door Israël in 1967 bezet” dan getuigt dat door het weglaten van een wereld aan context óf van satanisch immoralisme óf van kosmische incompetentie en misschien wel van beide.

Misschien moeten we nog even vermelden dat bij de derde genocidaal bedoelde verrassingsaanval op Israël door Syrië en Egypte in 1973, de Yom Kipoer-oorlog,  ‘de Westbank’ alléén maar niet als springplank diende,omdat koning Hoessein van Jordanië bang was dat zijn eigen Pal-maffia’s van de gelegenheid gebruik zouden maken hem van zijn troontje te stoten. (6) Volgens oorlogsrecht heeft Israël daarom alle recht om Samaria-Judea blijvend te bezetten. Niettemin heeft Israël sindsdien bij vele gelegenheden aangegeven alleen kleine stukken grond blijvend te willen annexeren die tegen de ‘grenzen van 1967’ aanliggen en die essentieel zijn voor Israëls verdediging.

Nog zo’n kolossaal feit dat in zo’n langs-de-neus-weg zinnetje van Sacha de Boer ‘illegale Joodse nederzettingen’ helemaal verdwenen is. Israël is namelijk door de Pal-maffia en de Arabische staten gedwongen (!) het bestuur over Samaria-Judea te gaan uitoefenen, omdat  de Arabische staten, in de herfst van 1967 bijeen in Khartoem – u weet wel: waar nu het islamitische slachtersregime van Omar al-Bashir heerst – tot het beruchte drie keer nee besloten: nee tegen erkenning van Israël, nee tegen onderhandelingen en nee tegen vrede met Israël. Let wel: Israël was de overwinnaar en bood onderhandelingen aan. Er waren toen nog géén ‘nederzettingen’ in Samaria-Judea. Dus de ‘illegale nederzettingen’ kunnen de oorzaak van de weigering om te onderhandelen niet geweest zijn. Die ‘nederzettingen’ zijn er pas later gekomen, omdat Israël zich met name na Oslo 1993 steeds meer is gaan realiseren dat er nóóit vrede zal komen met de Arabische wereld en omdat Israël, nu het toch gedwongen was het bestuur op ‘de Westbank’ uit te oefenen, ‘voelhorens’ in dat gebied wilde hebben. En die nederzettingen zijn er bovendien nagenoeg alleen gekomen in gebieden waarvan men kon verwachten dat ze in een vredesakkoord aan Israël zouden toevallen.

In zo’n nieuwsitem van het NON-journaal is natuurlijk op de achtergrond voortdurend aanwezig dat de ‘Palestijnen’ vluchtelingen zijn, die door Israël verdreven zijn van het geroofde land. Dat er echter  géén sprake is van roof, maar van kopen, ontwikkelen en beschaving brengen, heb ik in het voorgaande al betoogd. En voorts heeft de moorddadige terreur van de Moefti van Jeruzalem cum suis de scheiding tussen Joden en Arabieren vanaf 1937 (Peelplan) onvermijdelijk gemaakt. Efraim Karsh heeft in zijn Palestine Betrayed aangetoond dat de Joden er voor 1948 alles aan gedaan hebben om te zorgen dat de Arabieren bleven waar ze waren, ook in de gebieden die later Israël zouden worden.

De Arabische bevolking is op de vlucht geslagen, omdat ze het voorbeeld van de ophitsende Arabische ‘elite’ volgde en op bevel van de Arabische legers die een vrij schootsveld wilden hebben om de Joden in zee te kunnen drijven of anderszins te kunnen afslachten. Terwijl Israël in de jaren na 1948 zo’n 800.000 Joodse vluchtelingen integreerde die uit de omringende Arabische landen werden verdreven – wérkelijk werden verdreven met achterlating van al hun bezittingen –  hebben de Arabische landen het ‘Palestijnse vluchtelingenprobleem’ zorgvuldig in stand gehouden om de haat tegen Israël gaande te houden.

Zorgvuldig, dat wil zeggen, ze hebben deze ‘Palestijnen’ zeer wreed behandeld en hen tot op de dag van vandaag rechteloos gelaten. De speciale organisatie voor ‘Palestijnse’ vluchtelingen van de Verenigde Nazi’s, de UNRWA, heeft in samenwerking met Europa en Amerika zoveel geld in Gaza en ‘de Westbank’ gepompt dat de bewoners nauwelijks eigen economisch initiatief hoefden te ontplooien, met als gevolg een enorme toename van een bevolking die ‘uitkeringsafhankelijk’ is.  (De vergelijking met ‘krachtwijken’ in de Europese steden dringt zich op). De illegale bezetting (want na een aanvalsoorlog) door Jordanië van ‘de Westbank’ van 1948 tot 1967 kenmerkte zich  door economische stagnatie, vernieling (van Joodse heiligdommen)  en terreur. Nadat in 1967 Israël gedwongen (!) werd het bewind over Gaza en Samaria-Judea te gaan voeren, verbeterden zowel welvaart als welzijn aanzienlijk. Dat was mede te danken aan de zogenaamde  open-bruggen-politiek; waarbij er zoveel mogelijk vrij verkeer was tussen Gaza, ‘de Westbank’ en Jordanië. De toenemende aanslagen hebben die open-bruggen-politiek steeds onmogelijker gemaakt. Vele leidende Israëli’s hadden na 1967 de hoop dat een humaan en welvaart scheppend gezag tenslotte tot een integratie van de Joodse en Arabische bevolking in Samaria-Judea zou leiden, maar de toenemende (zelfmoord-) aanslagen hebben die hoop tot een illusie gemaakt. Dat was eigenlijk ook al de les geweest die de Moefti vanaf 1922 de Joden had geleerd: de islam is 100% terreur en er  valt geen vrede mee te sluiten. Oslo 1993 was een vredesakkoord, maar het was ook de erkenning door de Israëli’s dat de ontwikkeling van de Arabische bevolking in Samaria-Judea voorlopig gescheiden van de Joodse moest plaats vinden.

Nu zijn we dus pas in Oslo-1993 aangeland en ik zal nog eens samenvatten wat er dan al aan  geschiedenis  is weggelaten in het casual zinnetje van Sacha de Boer: ‘illegale Joodse nederzettingen’. Namelijk dat de Joden vanaf 1880 – (en vanaf 1922 ook met volkenrechtelijke legitimatie) – een moreel en materieel superieure samenlevingsvorm brachten in een desolaat en nagenoeg leeg land dat feodaal-islamitisch, dus achterlijk en wreed werd geregeerd. Ze deden dat in een gebied waar ze al duizenden jaren niet alleen een reële aanwezigheid hadden gehad, maar ook spiritueel-mythisch mee verbonden waren gebleven. De Joden stelden alles in het werk om zo goed mogelijk met de Palestijnse Arabieren samen te leven, maar de Moefti van Jeruzalem wist met Koran en Soenna in de hand een zodanige terreur op te wekken dat een gescheiden  ontwikkeling noodzakelijk werd. In 1948, in 1967 en in 1973 werd Israël met genocidale bedoelingen aangevallen, tweemaal via Samaria-Judea en in 1973 slechts door toevallige omstandigheden niet via Samaria-Judea. Na1967 werd Israël gedwongen het bewind in Gaza en Samaria-Judea over te nemen en brachten er een open, humane politiek en opnieuw welvaart. En net zoals in de jaren 1920 tot 1948 maakte de terreur van de Arabieren een einde aan die politiek en werd Israël gedwongen via de Oslo-Akkoorden van 1993 een gescheiden ontwikkeling te aanvaarden.

En dan zijn we nu toe aan de beschrijving van de massa’s geschiedenis van ná die Oslo-Akkoorden die Sacha de Boer en Rik van de Westelaken moeten weglaten om routinematig te kunnen liegzwatelen over ‘bezette gebieden’ en ‘illegaal’. Massa’s geschiedenis, zei ik, vooral in termen van lijden en sterven, maar gelukkig kunnen we hier korter over zijn dan over de eraan voorafgaande millennia en over de ongeveer zestig jaar tussen 1922 en 1993.

Meteen na Oslo 1993 is Arafat begonnen met een bewust en grootscheeps propaganda-en-terreurdaden-offensief om de Akkoorden te ondermijnen. Gewoontegetrouw werden de westerse media door Arafat gevoederd met fraaie leugens, ontkende Arafat dat hij zelf leiding gaf aan de terreur, maar sprak hij in het Arabisch en voor Arabisch gehoor openlijk zijn plannen en daden uit. Terwijl Arafat en zijn opvolgers de kernopdracht van de Oslo-Akkoorden vertrapten – (ophouden met het plegen en propageren van terreur) – hielden de Israëli’s zich wel precies aan de aan hen gestelde voorwaarden.

Zoals hierboven al een keer opgemerkt: als extra gebaar van goede wil hadden de Israëli’s erin toegestemd voorlopig géén huizen te bouwen in zelfs de gebieden die reeds volgens de Oslo-Akkoorden bij een definitieve regeling aan Israël zouden toe vallen. Inmiddels zijn we ontelbare terreurdaden van de Palmaffia’s verder,  de bouw van een veiligheidshek verder (2003), een ontruiming van Gaza en de metamorfose van Gaza in een Hamas-terreur-basis verder (2005) en een aantal door de Palmaffia’s afgewezen vredesvoorstellen tussen 2000 en 2008 verder waarin tenslotte die Palmaffia’s voor 98% hun zin hadden kunnen krijgen. Als er iets duidelijk is geworden dan is het dat de Palmaffia’s geen vrede kunnen en willen sluiten.

En wat meldt dan het NON-journaal als Israël besluit om gezien die voortgaande terreur en die onwil tot vrede van de Palmaffia’s maar eens op te houden met extra gebaren van goede wil en huizen te gaan bouwen in een gebied dat al vanaf 1993 op de kaart stond als toevallend aan Israël? Wat zwatelen Sacha de Boer en Rik van de Westelaken als de moreel en volkenrechtelijk  legitieme en bovendien door de Palmaffia’s afgedwongen aanwezigheid van Israël op ‘de Westbank’ met huizenbouw gesubstantieerd wordt? Dan stroomt het voor de duizendste maal moeiteloos uit de mondjes – ‘bezette gebieden’ en ‘illegaal’ –  en komt een zwaar aan de geestesziekte van het Palestinisme lijdende ‘correspondente’ als Monique van Hoogstraten met een leugenverhaal die de gotspe aller gotspes ondersteunt.

Misschien moet er nog eens op gewezen worden dat onze mainstream-media, inclusief het NON-journaal, zeer selectief zoveel mogelijk alles weglaten dat de islam in een negatief daglicht stelt. Er is een recente reportage, gemaakt door een Joodse cameraploeg in Samaria-Judea die op deze site gepubliceerd werd en waarin duidelijk wordt dat Hamas op “de Westbank” gigantisch aan populariteit wint. Ga eens kijken en luisteren. Wees ervan verzekerd dat je als kijker van het NON-journaal hier niets van zult vernemen.  Ik heb er het volgende commentaar onder gezet:

“We hebben de van-haat-vertrokken-baardapen-smoelen-variant honderden malen gezien, maar hier zijn ook een paar maal de glimlachende moordenaarsvarianten te aanschouwen. Kijk: het zijn bijna jaren-zestig-hippies in hun schijnbaar zachtaardige extase. Een diepe en oprechte vreugde om het vooruitzicht de Joden in Israël uit te moorden. Het brengt de vreugde van Ahlam Tamimi weer in gedachten omdat ze méér Joodse kinderen had vermoord dan ze had vermoed. Ik geloof niet dat ik dit jaar iets dieper verontrustends heb gezien, iets dat definitiever alle hoop vermoordt. Dit zijn waarachtig apokalyptische rotzakken en ze zijn met vele, vele duizenden.”

In mijn eerdere stukken, over bijvoorbeeld Dries Van Agt en zijn hofhouding van CDA-ers en ‘internationale  rechtsgeleerden’ en  Philippe Remarque en zijn Volkskrant , heb ik steeds besloten dat zolang het gajes tegen alle evidentie in volhardt in de Israël-demonisering, feitenresistent en argumentproof blijft, ik het tuig antisemitisch blijf noemen. Dat geldt dus ook voor het NON-journaal.  Een stuk over het recente schaamteloze liegen van de Duitse mainstream-media in dienst van het mooipraten van het openlijk nazistische Hamas doet vermoeden: zo stom kán je niet zijn. Het moet toch eerder satanisch immoralisme dan kosmische incompetentie zijn. Dus tot nader order zijn Sacha de Boer en Rik van de Westelaken en de hele NON-journaal-redactie antisemieten. (7)

_______________________

UPDATE: In dit stuk van oorspronkelijk CAMERA, ook geplaatst op CIF-Watch en vertaald op de site van E. J. Bron staat een fraaie handleiding voor journalisten van 13 punten die ook door het NON-journaal gebruikt zou kunnen worden om tot fatsoenlijke berichtgeving over Israël en “de Palestijnen” te komen.

_________________________

(1) Over het ‘Palestinisme’ van Monique van Hoogstraten heb ik in twee voetnoten onder dit stuk iets gezegd.

(2) Een anecdote om mijn algemene illusieloosheid te illustreren. Frans Groenendijk schreef een degelijk boek over de islam en kreeg Tofik Dibi zover om bij de presentatie een woord te zeggen. Bij inleidende besprekingen werd het Groenendijk duidelijk dat Dibi nagenoeg niks wist van de islam. Dibi kreeg het boek natuurlijk cadeau op de presentatie. Ter verlichting.  Groenendijk hoorde verder niks meer van Dibi, behalve dat hij het boek een keer ergens in een interview afdeed met de sneer ‘een zwartgallig boek’. Einde verhaal. De heren en dames hebben de macht, zorgen dat ze in de publiciteit zijn, maar trekken zich verder nergens ene zak van aan. Ik denk dat de mentaliteit in de héle Linkse Kerk ongeveer zo is – feitenresistent, argumentproof, carrièrebelust, gewetenloos, stompzinnig – want anders zou het gebouw allang veel meer scheuren vertonen.

(3) Hier de lange versie van het islam-is-nazisme-opstel, hier de korte en hier de allerkortste.

(4) Als achteraf beweerd wordt dat er vanaf de jaren 1930 toch wel heel veel Joden uit Europa naar een relatief klein stuk Palestina trokken, dan valt daar het volgende over op te merken: (a) De Engelsen hebben het gebied van vestiging voor de Joden tot 30% teruggebracht. (b) Zelfs binnen die 30% was er ruimte zat voor die Joden. (c) Als de Moefti van Jeruzalem niet vanaf 1922 zijn terreur was begonnen tegen de Joden en het Judenfreundliche deel van zijn  eigen bevolking, waren de Joden zeker in grotere aantallen verder uitgezwermd richting Samaria-Judea. (d) De welvaart die de Joden schiepen in de kuststrook die later Israël zou gaan heten, trok een enorme immigratie van Arabieren uit de omliggend  regio’s aan: dus die ‘overbevolking’ had positieve oorzaken. (e) Dat betekent dat ongetelde Arabieren veel later naar Palestina zijn getrokken dan ongetelde Joden.

(5) In een recent interview met ‘Die Welt’ heeft Netanyahu het als volgt onder woorden gebracht:

“Wij hebben het hier echter over een gebied dat ongeveer een tot twee mijl breed is en Jeruzalem met een voorstad verbindt, die in alle vredesplannen bij Israël zal blijven. Alle vorige Israëlische regeringen hebben het standpunt ingenomen dat deze voorstad, Maale Adumim met zijn 40.000 inwoners, in een definitieve oplossing deel zal uitmaken van Israël. Maar deze regeringen hebben over de mogelijkheden gesproken tunnels, bruggen of straten te bouwen om Palestijnse bewegingsvrijheid mogelijk te maken. Om te zeggen dat dit een Palestijnse staat zou bedreigen, is niet waar en ook niet verantwoordelijk. Sowieso zijn we tot nu toe alleen nog maar begonnen met de planning, daarna zullen we verder zien. We zullen dan overeenkomstig datgene handelen wat de Palestijnen doen. Als ze niet unilateraal handelen, zijn wij ook niet van plan dit te doen.”

(6) Koning Hoessein van Jordanië bleef inderdaad alleen om opportunistische redenen buiten de strijd. Dat de koning niet meedeed aan de Holocaustistisch bedoelde oorlog was te wijten aan zijn zwakke positie. Hij had drie jaar eerder, in september 1970 (in de mythologie van het Palestinisme “Zwarte September” geheten), met grof geweld en ten koste van heel veel doden Arafat en zijn terreurbendes, die de staat Jordanië dreigden over te nemen, van “de West-Bank” (Samaria-Judea) verjaagd. Hij volstond in 1973 met één symbolische pantserdivisie naar het Syrische front op de Golan-hoogte te sturen. Maar hij had eerst wel aan Israël toestemming gevraagd of hij op deze manier zijn gezicht mocht redden in de Arabische wereld en of er geen sancties van de kant van Israël zouden volgen. Dat kan alleen in het Midden Oosten, commentarieerde Henry Kissinger. (Efraim Karsh, Islamic Imperialism, p. 174)

(7) Hier zijn een aantal links naar nog meer en eerdere stukken die ik over Nederland-Jodenhaatland heb geschreven. Die stukken leden allemaal aan precies diezelfde onopgeloste vraag: zo slecht of zo stom? Tot nader order dus: zo slecht, zo walgelijk, zo misdadig, zo goor, zo antisemitisch. In februari 2009 onder de titel “Vaste Volkskrant-psychopaath:Thomas von der Dunk”. Nog meer islamofiele Jodenhaat uit 2009: “Mohamed Rabbae: mooipraat van een psychopaath en de volkskrant lust er wel dikke pap met klonten van”. In 2011: “De Volkskrant: antisemitisme, nazislamofilie en censuur”, “De Volkskrant collaboreert en censureert nog steeds” en “Bij de Volkskrant genieten de antisemieten weer! Geniet adjunct Arie Elshout met ze mee?”. Eveneens in 2011 voelde ik mij gedrongen te schrijven over Volkskrantmedewerker “Rat Rolf Bos, correspondent ‘in de Palestijnse gebieden’ voor het Jodenhaatvod”. In 2012 nogmaals die “correspondent”: “Nee, Rolf Bos, het is niet verwarrend, want jij weet precies waarmee je bezig bent”. Óók in 2012:  “Jan Mulder is een anti-racist die best kan leven met de Jodenhaat van de Volkskrant”. De Volkskrant had ook in ander verband van de Jodenhaat van Dunk kunnen kennis nemen, al was het maar, opnieuw, via mijn opstelletjes. Er is namelijk nog een Jodenhaatclub in Nederland, de sinds ongeveer een decennium geheel gederailleerde VPRO: “VPRO, Ilan Pappé, Von der Dunk, Ben Goerion, Israël, antisemitisme, bedrog, fraude, leugen, manipulatie”.

_______________________________________________

Informatieve  stukkies terzake van het E1-project:

(Likoed Nederland): De Oslo-Vredesakkoorden zijn verbroken
(Likoed Nederland): De echte nakba: de Arabische discriminatie van de Palestijnen
(LikoedNederland):  Zeven feiten over Oost-Jeruzalem
(LikoedNederland): Het dodelijke Israëlische huis, door Daniel Greenfield.

(E. J. Bron): Peiling: “Palestijnen” zoeken geweld, ondersteunen Hamas

(E. J. Bron): Europa wordt de kruiwagen van de Palestijnen

(E. J. Bron) Woningbouw in Israël: slagveld van de media  (Wohnungsbau in Israel: Schlachtfeld der Medien)

The David Project: Understanding the Settlements

(Vlaamse Vrienden van Israël): “Burgemeester van Jeruzalem Nir Barkat: Jeruzalem heeft niemands instemming nodig om in eigen stad te bouwen.”

Red State: http://www.redstate.com/2012/11/30/can-we-finally-bury-the-palestinian-fairy-tale/

(Missing Peace): “Why the EU erred in the latest Ramat Shlomo building row”
(Missing Peace): Catherine Ashton and the facts about Pisqat Ze’ev and Ramot

Jewish Virtual Library: ‘Consensus’-settlements: Ma’ale Adumim, Modiin Illit, Ariel, Gush Etzion en Givat Ze’ev

Israelhayom): Knesset-Speaker Reuven Rivlin:  ‘Construction in Jerusalem is not negotiable’
(Israelhayom): “Where is Europe’s outrage at Hamas incitement?”
(Israelhayom): Netanyahu tells Merkel E1 will remain Israeli in any agreement
(Israelhayom):  Fact checking the settlement issue, door Yoram Ettinger
(Israelhayom): An open letter to European countries, door Dror Eydar

Yahoo News: Hamas leader vows never to recognize Israel

Elder of Ziyon: The truth about E-1
Elder of Ziyon: Look who supports including Maaleh Adumim in Israel

Door:

Martien Pennings

(voor www.ejbron.wordpress.com)