Bert Anciaux pleegt cultuurverraad, dus hoogverraad in het kwadraat

Bert Anciaux, senator voor de spPUNTa, die een resolutie heeft ingediend die “islamofobie” in België strafbaar moet maken. (Beste Vlamingen: kan die gekte met die éénpunters in die afkortingen ophouden?)

(Door: Martien Pennings)

__________________________________________________________

En nou moet u, lezer, de resolutie die Bert Anciaux met vijf anderen heeft ingediend eens gaan bestuderen. DAN KUNT U ZIEN DAT ANCIAUX IN DE ISLAMKRITIEK HET NOEMEN VAN ALLE PUNTEN WIL VERBIEDEN  DIE IK HIER ALS WEZENLIJK VOOR DE ISLAM HEB OPGEVOERD. Hij wil daartoe wetgeving van de EU bekomen en die gaan toepassen in Vlaanderen. Dringt dat door, Vlaamse lezer? Dit is zo mogelijk nóg erger dan de (bijna kamerbreed aangenomen!) hoogverraad-resolutie van de linkse maffia in het Nederlandse parlement, volgens welke “het tegengaan van islamisering geen doelstelling van beleid” zou mogen zijn. Anciaux wil namelijk kritiek verbieden op de wezenskenmerken van het oerste Nazisme dat de wereld ooit gezien heeft, een seksueel aangedreven roofmoordenaars-ideologie zonder weerga: de islam. Dit is meer dan gewoon landverraad, of hoogverraad, dit is cultuurverraad, verraad aan de totale Joods-Christelijk-Verlichte cultuur van het hele Westen, dus hoogverraad in het kwadraat. Ik ben uitermate vaak in herhaling gevallen omtrent het Nazi-karakter van de islam: maar blijkbaar is het tot de collaborateurs doorgedrongen dat dit hét schot in de roos is.
__________________________________________________________

Mijn bewustzijn doet me pijn, al decennia, want ik denk dat Europa bezig is ten onder te gaan aan de islam. Maar ook aan de corrupte grootheidswaan van een eurofiele quasi-elite. Corrupt: een insider verzekert me dat in de Brusselse EU-paleizen de machtsverhoudingen sterk beïnvloed worden door seks met ondergeschikten. Neem vooral ook nota van de uitzinnige salarissen die ze krijgen. Van de koninklijk uitgemeten secundaire “arbeidsvoorwaarden”. Grootheidswaan: ze weten het daar allemaal veel beter dan “het volk”. Dat is altijd zo in decadente hofhoudingen.

Naar dit centrum, “Brussel”, kan de mens niet kijken voor geestelijk houvast. Net zo min als naar Amerika waar de “Manchurian Candidate” echt aan de macht is gekomen. Obama is een Moslimbroeder en mijn hoop is dat “Benghazi” hem de nek breekt en dat hij dus impeached zal worden. Maar ik vrees van niet. Ik ben bang dat het “continuing experiment” van het Westen in democratie en humaniteit en technologische vooruitgang ten einde komt. “We” gaan ten onder aan onze eigen Joods-Christelijk-Verlichte waarden. De op hol geslagen “goedheid” van nep-idealisten  als Bert Anciaux is veel gevaarlijker dan de “gematigde slechtheid” van de realist.

Fazauya TALHAOUI, mede-ondertekenaar van de resolutie van Anciaux

Mijn veranderde kerngevoel rond “Europa” kan ik terugtraceren tot begin jaren 1990, toen ik voor het eerst een gedicht van Yeats op een van mijn keukenkastjes plakte. De laatste tijd heb ik datzelfde gevoel ook rond “Amerika”, dus eigenlijk rond de hele Atlantische wereld, dus die van de Joods-Christelijk-Verlichte traditie. William Butler Yeats:

Turning and turning in the widening gyre
The falcon cannot hear the falconer;
Things fall apart; the centre cannot hold;
Mere anarchy is loosed upon the world . . . . .

Ik heb dat debatje op de Belgische tv gevolgd tussen Etienne Vermeersch* en Anciaux. Ik denk dat Bert van goed eten houdt en dat hij geen seks te kort komt. Hij houdt ervan, dunkt mij, om het niet alleen fijn in de maag en de darmen en de verdere onderbuik te hebben, maar ook in het hoofd. Ga eens op zijn website kijken waarop natuurlijk een vreugde-foto van Bert zelf. De levenslust spat eraf: “politiek vanuit het hart” en “de tijd baart rozen”. Ja, rozen: op die bloem was de Profeet in al zijn diepe humaniteit ook zo dol. Je kon in Amsterdam op straat op de geboortedag van Mohammed vroeger nog wel eens een dawa-roos aangeboden krijgen van moslims die grote bossen rozen droegen.

Ik denk niet dat Bert erg bezig is met de realiteit, maar eerder met het buiten zijn prettig organisme houden van die realiteit.  Dat kon je ook merken in het gesprek met Vermeersch: door die façade van grootogige bonhommie zag je de tirannieke drammer heen schijnen. Dominant en aanvallerig was hij aan het woord. Hij beschermde zijn comfortabele ideologische huis en hij genóót! “Je hebt een hemels genoegen om mensen te kwetsen”, zei Bert tegen Etienne. Nooit een zuiverder vorm van projectie gezien. Je zag aan de pretoogjes van Bert hoe hij genotterde van de pijn die zijn absurditeiten zichtbaar aan Etienne toedienden.

Ahmed LAAQUEI, mede-ondertekenaar van de resolutie van Anciaux

Berts absurditeiten? Dit vergt enige preliminaire uitleg.

Ik ben mij sinds 2006 steeds scherper bewust geworden van het feit dat de islam de oudste vorm is van het verschijnsel dat wij “Nazisme” noemen en ik heb dat ook steeds scherper zo publiekelijk mogelijk uitgedragen. Zo publiekelijk mogelijk, want er is Europa sinds de “mars door de instituties” van de “68-ers” een pensée unique aan de macht in academia, media atque politia, een macht die elke subsidie-niche in Europa heeft bezet, die zich afschermt met een officieel dan wel informeel cordon sanitaire. Hoe konden de “68-ers” zo machtig worden? De sleutel ligt bij de “oliecrisis” van 1973, die beter de Grote Arabische Chantage-crisis zou heten. Bat Ye’Or heeft in haar boek Eurabië vastgelegd hoe sinds de oliecrisis van 1973 “Europa” een steeds hechtere alliantie is aangegaan met de islamitische wereld in het Midden Oosten, waarbij in talloze officiële verdragen en via vergaderingen op het hoogste niveau een zeer dicht netwerk tot stand is gebracht van allerlei organisaties die de principes van deze alliantie in de praktijk brengen.

Dit zijn die principes:

1) Olie voor onderwerping aan de islam, waarbij die onderwerping tot uiting komt in het mooipraten van de islam vanaf het lagere-school-lesboek tot het universitaire curriculum en vanaf het multiculturele buurtkrantje tot alle grote mainstream-media.
2) Vrijwaring van terrorisme op Europees grondgebied door “de Palestijnen”, wat natuurlijk nooit helemaal lukte omdat Arafat soms zijn terroristen zogenaamd “niet in de hand had”.
3) Massa-immigratie van islamieten naar Europa.
4) Officiële anti-Israëlpolitiek.

Freya Piryns, mede-ondertekenaar van de resolutie van Anciaux

Het historische lot wilde dus dat de voorkeuren van de destructieve generatie van “1968” – totalitair maakbaarheidsdenken, betuttelracistische liefde voor allochtonen , culturele zelfhaat  –  precies in het straatje paste van de machtspolitiek die Eurofielen hadden bedacht: een met Arabierië en de olie verbonden West-Europa als machtsblok in concurrentie met Amerika. En als Grote Arabische Chantage-crisis van 1973 niet door de Arabieren was veroorzaakt, hadden de Eurofielen hem zelf moeten bedenken. De “mars door de instituties” van de 68-ers werd zeer vergemakkelijkt doordat hun mentaliteit precies paste in het islamknuffelen en Israëlhaten dat nodig was voor de geopolitieke plannen van “Europa”.

Linkse pensée unique ontmoet EU-machtsdenken: dat is het kader waarin het “zachte” totalitarisme binnensloop van wat er overal in Europa aan de macht is. De voornaamste prestaties van deze monoliet zijn een succesvolle demonisering van Israël en een niet minder succesvolle angelificatie van de islam, via het onderwijs, de media en de politiek.

En  zo zijn we terug bij de absurditeiten van Bert Anciaux, die tevens de absurditeiten zijn van deze monoliet, dit machtsblok. In het gesprek met Vermeersch kwam slechts één van de genoemde “speerpunten” aan de orde, namelijk de angelificatie van de islam, het mooipraten van het Mohammedanisme , de Verharmlosung van wat dan “het geloof van de vrede” wordt genoemd. Maar het tweede, de demonisering en belastering van Israël, het punt dat buiten het gesprek bleef,  is wel degelijk diep verbonden met het mooipraten van de islam. Het ene staat zelfs in dienst van het andere: het verborgen houden van het Nazistische karakter van de islam moet de zaak van de terroristische Palestijnse maffia’s dienen. Bert Anciaux verbindt die beide elementen dan ook in zijn persoon, hij is een gekende Israël-basher in België die ook daarin de antisemitische absurditeiten niet schuwt:

Israël is woedend op Vlaams minister Bert Anciaux (sp.a). Die vergeleek op zijn website de dodelijke raid van Kim De Gelder in Dendermonde met het Israëlisch offensief op Gaza. “Het Israëlisch offensief vergelijken met een eenzame gek die onschuldige kinderen vermoordt, is ver over de schreef”, stelt de Israëlische ambassade in ons land. ‘Hier gaat het over 15 slachtoffers waarvan 14 kindjes”, schreef Anciaux vorige vrijdag op zijn website. ‘Het choqueert ons allemaal. Ik moest ook denken aan de honderden dode kinderen in de Gazastrook, ook bewust door een agressor omgebracht en zonder dat die agressor opgepakt werd.’

Jaja. Typisch Joden hè? Bewust en opzettelijk kindjes ombrengen. Nee, dat zeg-ie nog nét niet, maar hij weet verdomde goed hoe de receptie van dit soort laster is. En hij weet ook verdomde goed dat het Hamas-tuig expres vanuit dichtbevolkte wijken opereert in de hoop dat het Israëlische leger burgerslachtoffers maakt, want dat is dubbel winst: martelaarschap voor de dode “Palestijnen” en de gelegenheid om Israël te demoniseren in de Westerse media.

Richard MILLER, mede-ondertekenaar van de resolutie van Anciaux

Maar in de discussie met Vermeersch ging het dus over die andere absurditeit van Anciaux, die hij deelt met de linkse pensée-unique-monoliet waarvan hij deel is. En die andere absurditeit is dat de islam een gewone godsdienst is zoals zovele. Is dat dan niet zo? Is de islam dan zó slecht?  Ja, die islam is zó slecht en ik ben er langzamerhand een beetje erg moe van telkens hetzelfde te moeten uitleggen. 

De islam is totalitair en ONHERVORMBAAR. De Koran is het woord van Allah zelf en geldt als bestaan-hebbend in alle eeuwigheid, als “ongeschapen”. De Koran bestond dus niet alleen al vóór de dinosaurussen, maar ook al voor de oerknal. De Soenna, de woorden en de daden van Mohammed in het dagelijkse leven, zijn nauwelijks minder onveranderlijk dan de Koran en hebben dezelfde anti-humane kwaliteit. Misschien zijn er naïeve moslims die werkelijke denken dat ze een “geloof van de vrede” aanhangen, maar in het aangezicht van 1400 jaar overstelpend bewijs van het tegendeel kan hun IQ niet ver boven de 30 liggen. De rest is of te bang of te sluw en kwaadaardig om de waarheid te spreken. Maar in beide gevallen plegen ze “taqiyya”, de islamitisch verplichting om de ongelovigen te beliegen en bedriegen zo lang de belangen van de islam ermee zijn gediend. De islam kan slapende schijnen, maar als de tijd rijp is dan zijn er altijd leden van de “ulema” (de “wetenden”, de priesterkaste) die het ware karakter van de islam onthullen. Een goed voorbeeld is het optreden van de Moefti van Jeruzalem vanaf de jaren 1920 in Palestina. Het was trouwens deze Moefti die zei dat de islam niks had te leren van het Nazisme. Het Nazisme? Ja, het Nazisme.

De islam, het Mohammedanisme, is puur Nazistisch** in 1) de Jodenhaat, 2) de expansieve oorlogszucht compleet met Blut-und-Boden-Prinzip (grond die eenmaal islamitisch is geweest moet altijd islamitisch blijven), 3) het Führer-Prinzip (Mohammed, die misschien niet bestaan heeft, was volgens de islamitische mythologie een massamoordenaar, sluipmoordenaar, roofmoordenaar, slavenhaler en kinderverkrachter en geldt als dé voorbeeldige mens die nagevolgd móét worden), 4) het racisme tegen vrouwen,  5) de principiële gewelddadigheid, 6) de superioriteitswaan (Übermenschen-waan) die net als in het Nazisme  gepaard gaat met ziekelijke angst in de vorm van 7) xenofobie,  8) conspirisme (verslaving aan complotdenken) en  9) slachtoffergedrag (rancunisme), dus het voortdurend wijzen naar de “vijand” als oorzaak van de eigen ellende.

En nu is er nieuw bewijs dat de islam inderdaad niks anders is dan de oudste manifestatie van wat wij “Nazisme” of “fascisme” noemen. Emmet Scott heeft een boek geschreven waarin hij een heleboel bewijs aanlevert voor de stelling dat het vroege christendom vanaf de 7^e eeuw moreel gecorrumpeerd raakte door de islam. De islam, zou je kunnen zeggen, is het oergif in Europa’s aderen. Waarschijnlijk zouden de Godsdienstoorlogen niet hebben plaats gevonden en zou de koloniale geschiedenis van Europa veel humaner zijn verlopen als die corrumpering niet had plaatsgevonden. En zouden ook de Twee Wereldoorlogen waarin Europa zichzelf verscheurde niet plaats gevonden hebben. In die zin zou het Hitlerisme wel eens een ver gevolg van de islamitische terreur in Zuid-Europa geweest kunnen zijn. Als Emmet Scott gelijk heeft is de islam niet alleen een groot kwaad, maar zou het misschien het Ultieme Kwaad genoemd kunnen worden.

En nou moet u, lezer, de resolutie die Bert Anciaux met vijf anderen heeft ingediend eens gaan bestuderen. Dan kunt u zien dat Anciaux in de islamkritiek het noemen van alle punten wil verbieden die ik hierboven als WEZENLIJK voor de islam heb opgevoerd. Hij wil daartoe wetgeving van de EU bekomen en die gaan toepassen in Vlaanderen. Dringt dat door, Vlaamse lezer? Dit is zo mogelijk nóg erger dan de (kamerbreed aangenomen!) hoogverraad-resolutie van de linkse maffia in het Nederlandse parlement, volgens welke “het tegengaan van islamisering geen doelstelling van beleid” zou mogen zijn. Anciaux wil namelijk kritiek verbieden op de wezenskenmerken van het oerste Nazisme dat de wereld ooit gezien heeft, een seksueel aangedreven roofmoordenaars-ideologie zonder weerga: de islam. Dit is meer dan gewoon landverraad, dit is cultuurverraad, verraad aan de totale Joods-Christelijk-verlichte cultuur van het hele Westen, dus hoogverraad in het kwadraat. Ik ben uitermate vaak in herhaling gevallen omtrent het nazi-karakter van de islam: maar blijkbaar is het tot de collaborateurs doorgedrongen dat dit hét schot in de roos is.

Zakia KHATTABI, mede-ondertekenaar van de resolutie van Anciaux

Ik weet niet meer van wie ik die wijsheid heb, maar dan zou ik aan die persoon refereren: de mens, en zeker de narcistische hedonist, is liever schuldig dan beschaamd. Misschien sloeg Kaïn zijn broeder Abel wel dood vanwege schaamte om zijn door God geweigerde offer, terwijl dat van Abel wél werd aanvaard. Ik denk dat het daarom is, angst voor de schaamte, die de leden van de linkse machtsmonoliet doet doordenderen richting afgrond. Zij hebben té veel en té lang in de leugens en de laster geïnvesteerd: de Israëlhaat,  de Palmaffia-liefde,  de EUSSR, de klimaathoax.  Ze kunnen niet terug zonder een gigantisch gezichtverlies.

En daarom kiezen ze voor de vlucht naar voren. We zien hoe de eurokraten de ingecalculeerde krisis van de euro bewust gebruiken om de laatste resten nationale demokratie te breken. Nu is er een minister van Buitenlandse Zaken in Italië die gewoon de grenzen wil openzetten zodat heel Afrika via Italië verder Europa in kan. Zo ook nu op het terrein van de islam. Nu de Belgische jihadisten naar Syrië trekken, de laatste christenen in islamitische landen vermoord en verdreven worden, het islamitische antisemitisme in heel Europa en dus ook in België naar nieuwe hoogten stijgt en steeds duidelijker wordt dat NIET Israël het probleem is maar de islam, voelen Bert Anciaux cum suis zich geroepen om tot een verbod van “islamofobie” te komen, een begrip dat populair werd door kleuterverkrachter en massamoordenar Khomeiny en daarna door de OIC, de Organisation of the Islamic Cooperation, een verbond van 57 zeer foute tot megamisdadige staten, die een blok vormen binnen de VN, die vooral daardoor een club is geworden die men beter met Verenigde Nazi’s kan aanduiden.

De grofheid van deze brutalisering door Anciaux cum suis, van deze aanval op een wezenskern van het vrije westen – de vrijheid juist die godsdiensten en ideologieën te kritiseren die de tolerantie willen misbruiken om hun totalitaire gezag te vestigen – wil blijkbaar maar niet doordringen. Men is niet verontrust. Maar de eurokraten en islamofielen en israëlhaters zijn wél verontrust. Zij ruiken onraad. En daarom worden ze bang en steeds explicieter. Het werd al duidelijk in hetzes zoals die tegen Sarrazin in Duitsland. Weliswaar geldt er al decennia een beroepsverbod voor critici van de multikul en voor aan-de-kaak-stellers van het islamofascisme en hun collaborateurs. Maar wat tot nu toe impliciet en informeel was, is steeds meer expliciet en formeel aan het worden. De explicitering wordt afgedwongen omdat de informele terreur niet meer werkt, namelijk die co-opterende kongsi’s van politiek “correcten” die critici van het islamofascisme buitensluiten dan wel voor “racist” uitmaken. Men gaat nu over tot openlijke censuur en tot openlijke Berufsverbote. De scheuren in het Orwelliaanse complex leiden tot paniek en openlijke repressie, het Orwelliaanse complex van geperverteerde definities, van multikul, van collaborerende islamofilie, van stiekeme liefde voor het totalitaire, van Gutmenschliche zelfmanifestatie, van narcisme, van politiek hedonisme, van weigering tot geestelijk volwassen worden, van “idealisme” en vooral van subsidies, subsidies en nog eens subsidies voor extreme salarissen.

Drie jaar geleden, op 25 februari 2010 woonde ik “Het Groot Islamdebat” bij in een collegezaal van de Vrije Universiteit Brussel. Ik heb daarvan in een lang opstel van zo’n dertig pagina’s verslag gedaan.  De tekst werd op 5 maart 2010 gepubliceerd op de inmiddels gehackte en sindsdien voorgoed verdwenen site van Joost Niemöller, die mijn stuk indertijd aldus inleidde:

“De auteur bracht een avond door in een zaal waar het gejuich en het applaus  op alle verkeerde momenten van de tribune daverden. En er waren heel veel verkeerde momenten. Het was een cavalcade van ressentiment, stam-mentaliteit, domheid en fanatisme.  De meest belezen man van België, Wim van Rooy, zat als enige islamcriticus aan de forumtafel daar beneden en zag de agressie in golven op zich afkomen. Was dit een universiteit, vroeg Pennings zich af? Waren dit studenten, die met een beurs van de staat moesten leren kritisch te denken? Maar waarom kozen ze dan zo massaal en onbehouwen voor de islamitische Middeleeuwen?  Neen, een debat werd het nooit.”

En een debat werd het ook niet tussen Anciaux en Vermeersch. En dat komt omdat Anciaux elke intellectuele oprechtheid mist, net zoals het hele linkse machtsblok in collaboratie met de islam. Deze monoliet heeft via onderwijs, media en politiek vooral op puntjes islam en Israël de bevolking gehersenspoeld. Een willekeurige linkse debater speelt dus altijd een thuiswedstrijd. Bovendien moet de “rechtse” tegenstander altijd zeer veel ballen in de lucht houden. In zake Israël is bijvoorbeeld geen enkele werkelijke kennis onder de bevolking meer aanwezig. De linkserd hoeft met geen feiten aan te komen, die hoeft alleen maar een moralistisch praatje te houden dat perfect aansluit bij wat “het publiek” toch al vindt. De tegenstander moet voortdurend een hele kritische wereld schetsen waarvan het publiek niks weet en de linkserd niks wíl weten.

De islamkritiek die Vermeersch in dat debatje met Anciaux staande houdt is op zich terecht. Maar het is allemaal veel te slap. Met name heb ik mij gestoord aan dat “respect” dat volgens Vermeersch alsmaar opgebracht moet worden voor individuele moslims. Ik begrijp dat er een onderscheid is tussen de ideologie en de aanhangers. Maar mag ik de vrijheid nemen aanhangers om een “godsdienst” die ik voor een Nazistische roofmoordenaars-ideologie houd, géén “respect” te betonen? Intussen begrijp ik de “gematigde aanhangers” van die ideologie wel. Er zijn, natúúrlijk, vele moslims die net zulke grote hedonistische narcisten zijn als Bert Anciaux en dus alleen maar bezig met realiteitsweigering. Maar ook in die achterhoofden, net als in dat van Anciaux, moet een besef zijn dat ten eerste, de islam héél erg niet deugt en ten tweede dat, als je nog een veilige toekomst ook voor je kinderen wilt hebben in Europa, je beter lief kunt zijn tegen de islam. Vooral moslims zijn daar natuurlijk gevoelig voor, want op openlijke afvalligheid staat gewoon de doodstraf in het Mohammedanisme. Dat die in Europa nog niet zoveel voltrokken wordt, is een kwestie van macht: dat komt nog wel als collaborateurs als Anciaux hun zin krijgen. Dat”respect” naar de islam is overigens steeds sterker aan het verworden tot een vorm van racisme.

Racisme? Hè? Watte? Ja! ja! Want Anciaux discrimineert de islamitische medemens. Hij weigert hem dezelfde culturele kansen te geven. Waarom mogen moslimse medehumanisten het niet precies zo heerlijk in het eigen hoofd krijgen als de blanke meester Anciaux zelf? Laat ook de islamitische medehumanist genieten van de morele superioriteit die je krijgt wanneer je jezelf boven je islamitische cultuurgenoten verheft door de Jodenhaat, het imperialisme, kolonialisme en racisme waaraan jouw eigen moslimse cultuur zich schuldig heeft gemaakt – en nog altijd maakt – gloriërend aan de kaak te stellen. Gun dat civiele prachtrecht ook aan de brave moslim! Leer ze hoe fijn het is voortdurend as op het eigen hoofd te strooien en ach en wee te roepen over eigen verleden en heden. Help de moslim de eigen cultuur te ondermijnen! Doe net alsof het Christenen met een geweten zijn, Anciaux!

Ah ja. Christenen! Dat brengt mij op het tweede punt waaraan ik mij ergerde bij Vermeersch. Namelijk dat hij op zijn rijpe leeftijd nog steeds niet los is van zijn Jezuïtische trauma en dus een dermate grote behoefte behoudt aan Christendom-demonisering dat hij islam en Christendom op een lijn zet. Maar tussen de Christelijk traditie en de islam is een verschil als tussen God en Satan, hemel en hel, Jekyl en Hyde, Goed en Kwaad, fee en heks, engel en demon, Harry Potter en Voldemort, Jezus en Mohammed . . . . . Zoals ik mijn opstelletje “Joods-Christelijk-Verlichte traditie en islam”  betoog:

“Het Mohammedanisme is het volkomen tegenovergestelde van ‘onze’ traditie. Laat de oorspronkelijke boodschap van het Christendom zich samenvatten in de woorden Liefde, Rede en Schuldbesef, de islam daartegenover is die van de Blinde Onderwerping, het  Agressieve Irrationalisme en de Huichelachtige Beschuldiging. Wat het geïnstitutionaliseerde Christendom aan misdaden  beging, was ontsporing, gebeurde ondánks de leer. Wat de islam aan misdaden beging en nog steeds begaat, was en is precies in het spoor en opdracht van de leer. De islam mist elke spiritualiteit, elke vrijheid van denken, elke universele liefde en geeft structurele  opdracht tot misdaad jegens ‘de Ander’, telkens weer.”

Bij Vermeersch zou eindelijk eens moeten doordringen dat het bestáán van het door hem genoemde “Kriminalgeschicht des Christentums” van Deschner al een bewijs is dat de islam en het christendom existentieel verschillen.

En wat hebben we tenslotte voor advies aan Anciaux? In twee woorden, net zoveel als de islam-kenner bij uitstek Bernard Lewis nodig had in een interviewtje (dat ik op YouTube niet meer kan terugvinden) om de vraag te beantwoorden wat hij het Westen adviseerde terzake van de islam: “Wake up.” Tegen Anciaux zeggen we: “Grow up.” Want deze Bert Anciaux heeft geen volwassen geweten, dat wil zeggen een geweten dat je pijnlijke dingen onder ogen doet zien. Hij is in een kleuter-fase blijven steken, zoals al die vertegenwoordigers van de multikul-kluts-cultuur: dat van het narcistisch-hedonistische zelfmanifestantje. En dat geldt voor de hele “cultuur” die inmiddels aan de macht is in het Westen: “The Death of the Grown-up” is geen exclusief Amerikaans verschijnsel.

Grappig onder zijn vele perverteringen tijdens het debatje met Vermeersch was die over dat “uitsluiten” van moslims, want de enigen die echt uitgesloten worden via het “cordon sanitaire” (in België formeel, in Nederland informeel) zijn de critici van de islam. Als Bert Anciaux in eigen land geconfronteerd wordt met de burgeroorlog-annex-islamterreur waarvoor hij de voorwaarden aan het kweken is, dan zal hij in een absurditeitsvariant van Hitleriaanse Allure*** zeggen: “Dat krijg je nou van dat islambashen!” Bert is een beetje een stripfiguur, maar een geváárlijke stripfiguur.

Bertje schijnt nogal gauw tot tranen geroerd. Dat kan een kenmerk zijn van een wrede natuur. Sentimentaliteit en wreedheid gaan in een karakter vaak samen. In elk geval zou ik  het vermogen tot tirannie van Bertje niet onderschatten. Bezie hem maar eens goed en vergelijk zijn houding en uitstraling met die van Vermeersch. Ik heb Vermeersch verschrikkelijk hard aangepakt inzake Israël, maar ik leg honderd maal veel liever mijn lot in handen van Vermeersch dan in die van Anciaux. Let alleen al eens op die zoetgevooisd-vanzelfsprekende manier waarop hij zegt, in de eerste 50 seconden van het gesprek:

“Islamofobie, daar worden heel veel feiten rond gepleegd.”

Feiten. Gepleegd.
________________________________________________________________

UPDATERIG ERRATUMKE:

in het bovenstaande stuk zeg ik:

“Bij Vermeersch zou eindelijk eens moeten doordringen dat het bestáán van het door hem genoemde “Kriminalgeschicht des Christentums” van Deschner al een bewijs is dat de islam en het christendom existentieel verschillen.”

Dat is een niet geheel juiste opmerking. Want Vermeersch zegt in het debat dat zo’n geschiedenis van de misdaden van de islam niet kan verschijnen in de islamitische wereld, want, zo zegt Vermeersch, dan is de schrijver de volgende dag dood. Maar Vermeersch zegt niet dat dit juist het grote verschil benadrukt tussen islam en christendom. Bijna in één adem door zegt hij namelijk óók dat islam en Christendom het recht hebben “met dezelfde radicaliteit” bestreden te worden. Wat blijft staan is dus dat Vermeersch die neiging heeft het Christendom gelijk te stellen met de islam en dat hij zulks doet vanuit zijn eigen frustraties.

________________________________________________________________

En nou een iets ernstiger UPDATE:

Ik had op een aantal regels in de resolutie van Anciaux cum suis moeten ingaan, maar ik heb die regels verdrongen. Hoe komt dat? Twee redenen: omdat ik té razend was en omdat ik wist dat de vrijheid van kritiek in die paar regels alleen met de mond beleden werd om het verraad wat hier gepleegd wordt te verbergen. Ik zou vroeger zo’n “onzorgvuldigheid” niet hebben begaan, maar de waarheid is: mijn geduld met gevaarlijke idioten als Anciaux is totáál óp. Dit zijn de regels uit de toelichting op de resolutie, waaraan ik, achteraf bezien, een paar alinea’s had moeten wijden, vooral ook . . . . . omdat het verraad er nóg wranger door wordt:

“Een open, vrije democratie moet volop kansen bieden om ideeën, overtuigingen of visies kritisch te beschouwen en te contesteren. Daarom dient een duidelijk onderscheid gemaakt tussen legitieme (godsdienst)kritiek en islamofobie. ( . . .) de beschrijving « islamofobie » [dient] heel expliciet niet om elke inhoudelijke kritiek op de islam te fnuiken, wel om een specifieke vorm van xenofobie te benoemen, met hierbij het accent op de angst, afkeer en soms afschuw van het onbekende of vreemde. Juist om deze redenen hanteert de Runnymede Trust geen strikte definitie van « islamofobie », maar lijst een achttal criteria op. Indien verschillende van de volgende criteria sterk aanwezig zijn in de denkbeelden, de motieven en het handelen van individuen, groeperingen, instellingen of overheden, kunnen ze geïdentificeerd worden als islamofoob.”

En dan volgen er acht criteria die alle wezenlijke kritiek op de islam onmogelijk gaan maken. En als u, lezer, die punten met enige aandacht tot u hebt genomen, vraag ik u: laten deze acht criteria nog ruimte om de islam weg te zetten voor wat hij is? Namelijk het onhervormbare oer-nazisme van de mythische Führer Mohammed ?

Savoureer ook even alléén al dat alineaatje dat meteen volgt op die puntenopsomming:

“Dergelijke denkbeelden, hier gedefinieerd als islamofoob, zetten aan tot discriminatie en racisme en vereisen een strakke afkeuring en gerechtelijke vervolging. Islamofobie vraagt met andere woorden om specifieke aandacht binnen de disriminatiewetgeving, net zoals antisemitisme [de gotspe!], omwille van de actuele relevantie en de ernst van de problematiek.” [mijn vet]

Over woorden gesproken: die paar woorden die opgevat kunnen worden als “ode aan de vrijheid”, vallen wat mij betreft in het niet bij de Orwelliaanse dreiging die afwalmt van het gehéél van deze tweeduizend-vijfhonderd woorden tellende tekst.

En nogmaals: die paar woorden ZIJN geen ode aan de vrijheid, het is verraderlijke lippendienst aan de vrijheid, een zoetmiddel dat het giftige drankje slikbaarder moet maken.

________________________________________________________________

* Misschien moet de lezer weten dat ik Vermeersch ooit omstandig heb uitgelegd dat hij erg domme praat uitsloeg over Israël. Dat is me nogal een polemiekske geweest! De strijd sleepte zich voort van juni tot september 2012 en u kunt de veldslagen hierzo en daarzo en ginds en hier en daar en ginder en gewoon hier en gewoon daar volgen.

** De islam is een oervorm van wat wij “Nazisme” noemen: hier de meest uitgebreide uitleg en hier een kortere en hier de nog kortere en dan ook nog ten enenmale en ten anderenmale de uitleg van Emmet Scott.

*** Hitler schijn in zijn bunker in Berlijn in de laatste dagen te hebben gezegd: “Het Duitse volk is mij niet waardig geweest.”

________________________________________________________________

Door:

Martien Pennings

(voor www.ejbron.wordpress.com)